Barbara Flerow-Bułhak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barbara Flerow-Bułhak
Data urodzenia	23.05.1914
Data śmierci	sierpień 1944

Barbara Flerow-Bułhak – polska szachistka rosyjskiego pochodzenia, jedna z czołowych zawodniczek w okresie międzywojennym^[1].

Była prezeską Rosyjskiego Klubu Szachistów w Warszawie^[1]. Wystąpiła w dwóch pierwszych finałach mistrzostw Polski kobiet. W 1935 r. zajęła VII miejsce, natomiast 1937 r. zdobyła tytuł wicemistrzyni kraju (oba finały rozegrano w Warszawie). Dwukrotnie startowała w mistrzostwach Warszawy, w 1936 r. zajęła II miejsce, a w 1937 r. podzieliła (wraz z Reginą Gerlecką) I-II miejsce. W 1937 r. wystąpiła również w rozegranym w Sztokholmie 6. turnieju o mistrzostwo świata kobiet, zajmując w stawce 26 zawodniczek dzielone 17-20. miejsce.

Przypisy

↑ ^a ^b Kobieta i szachy, „Dziennik Piotrkowski” 1935, nr 175.

Bibliografia

Kobieta i szachy, „Dziennik Piotrkowski” 1935, nr 175.
W. Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 265

[Dziennik-1] Kobieta i szachy, „Dziennik Piotrkowski” 1935, nr 175.

[1]