Barry Sullivan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barry Sullivan
Ilustracja
Imię i nazwisko

Patrick Barry Sullivan

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1912
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1994
Sherman Oaks

Zawód

aktor

Współmałżonek

Marie Brown
(1937–1957; rozwód)
Gita Hall
(1958–1961; rozwód)
Desiree Sumarra
(1962–1965; rozwód)

Lata aktywności

1936–1987

Patrick Barry Sullivan (ur. 29 sierpnia 1912 w Nowym Jorku, zm. 6 czerwca 1994 w Sherman Oaks) – amerykański aktor.

8 lutego 1960 otrzymał dwie własne gwiazdy w Alei Gwiazd w Los Angeles za film kinowy przy 6160 Hollywood Boulevard i dla telewizji pod adresem 1500 Vine Street[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nowym Jorku jako siódmy syn[3]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Nowojorskiego i Temple University[4]. Grał w piłkę nożną, zanim zainteresował się aktorstwem na studiach[5]. Później był kupcem domu towarowego i pracował jako bileter w teatrze[5].

W 1936 trafił na Broadway w roli kapitaina Lyncha w komedii Chcę policjanta. Udało się zwrócić na siebie uwagę reżyserów castingu i szybko znalazł pracę w trzech kolejnych spektaklach[5]: Św. Helena R. C. Sherriffa (1936) jako Święty Dionizy, Wszystko co błyszczy (1938) jako Atwood Post i Jego oko jest na wróblu (1938) w roli Rogera Sanforda u boku Montgomery’ego Clifta[6].

Sullivan brał udział w komediach dla Educational Pictures na Manhattanie, a następnie spróbował swoich sił w Hollywood[7]. Jego pierwszym występem na Zachodnim Wybrzeżu była niewymieniona w czołówce rola w The Green Hornet Strikes Again! (1940)[5], zanim został zaangażowany do roli Mike’a Douglasa, właściciela koncernu nitroglicerynowego w dramacie klasy B High Explosive (1943)[8]. Pojawił się także w dramacie kryminalnym filmie noir Gangster (1947), dramacie historycznym Wielki Gatsby (1949) z Alanem Laddem, melodramacie Vincente Minnellego Piękny i zły (1952) z Kirkiem Douglasem i dramacie Płatność na żądanie (Payment on Demand, 1951) z Bette Davis[9]. W 1950 zastąpił Vincenta Price’a w roli Simona Templara w programie radiowym NBC Święty autorstwa Leslie Charterisa. Za rolę obrońcy Greenwalda w serialu CBS Ford Star Jubilee – odcinku pt. „Bunt przed sądem wojennym” (1955) był nominowany do nagrody Emmy[10].

Zmarł 6 czerwca 1994 w Sherman Oaks w Kalifornii w wieku 81 lat z powodu niewydolności oddechowej[11].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Barry Sullivan. Walk of Fame. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  2. Associated Press: Hollywood Star Walk: Barry Sullivan. „Los Angeles Times”, 1994-06-07. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  3. Barry Sullivan (1912−1994). Find a Grave Memorial. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  4. Barry Sullivan: Outspoken Star. Sarasota Herald-Tribune, 30 października 1960. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  5. a b c d Barry Sullivan Biography. OTRCAT.co. [dostęp 2024-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-02)]. (ang.).
  6. Barry Sullivan. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  7. Barry Sullivan Biography. AllMovie. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  8. Barry Sullivan. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  9. David Shipman: Obituary: Barry Sullivan. „The Independent”, 10 czerwca 1994. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  10. Barry Sullivan Biography. „TV Guide”. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).
  11. Barry Sullivan, 81, A Leading Actor In Movies and TV. „The New York Times”, 1994-06-08. [dostęp 2024-04-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]