Barwienie metodą Schaeffer-Fultona – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2011-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Schaeffer-Fultona

Barwiony preparat Bacillus subtilis ukazujący przetrwalniki zabarwione na zielono i formy wegetatywne na czerwono.
Metoda
Zastosowanie	identyfikacja bakterii Bacillus i Clostridium
Użyte odczynniki	Zieleń malachitowa
Metoda	Barwienie metodą Schaeffer-Fultona
Zabarwienie wybranych struktur

Barwienie metodą Schaeffer-Fultona – metoda polegająca na identyfikacji bakterii zaliczanych do grupy Bacillus i Clostridium, a przede wszystkim przetrwalników tych bakterii, ich kształtu i rozmieszczenia^[1].

1. Wykonujemy rozmaz bakterii na szkiełku podstawowym i utrwalamy (najczęściej w płomieniu),
2. Przemywamy zielenią malachitową (barwnik), (8 minut na gorąco)
3. Ponieważ przetrwalniki mają wiele warstw ochronnych, należy podgrzać preparaty aby komórki się zabarwiły,
4. Należy podgrzewać preparaty tak długo, aż zaczną one parować, wtedy przetrwalniki rozluźniają swoje otoczki i barwnik może do nich wniknąć,
5. Czekamy aż preparaty wystygną - w czasie tego procesu przetrwalniki zamykają swoje otoczki i barwnik pozostaje wewnątrz,
6. Płuczemy preparaty - zabarwione są tylko przetrwalniki, reszta komórek - nie,
7. Aby zabarwić pozostałą część komórek, używamy safraniny. (4 minuty, następnie przemywamy wodą, czekamy do wyschnięcia i oglądamy w obiektywie imersyjnym)