Baszta Klasztorna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obrys baszty przy Hali Targowej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy | 1384 |
Ukończenie budowy | 1389 |
Zniszczono | 1813, 1848 |
Położenie na mapie Gdańska ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
54°21′10,60″N 18°39′05,50″E/54,352944 18,651528 |
Baszta Klasztorna (niem. Klosterturm) – średniowieczna baszta na Głównym Mieście w Gdańsku[1]. Rozebrana w 1848 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Została zbudowana w latach 1384-1389[1]. Znajdowała się w północnej linii fortyfikacji Głównego Miasta, pomiędzy Basztą Katowską, a Basztą Dominikańską. Pełniła funkcję gdaniska pobliskiego klasztoru dominikanów.
Była potężną budowlą na planie prostokąta, z kilkoma strzelnicami oraz przepustem odprowadzającym nieczystości do miejskiej fosy. Zniszczona została, wraz z klasztorem, w 1813 roku podczas oblężenia Gdańska przez wojska rosyjsko-pruskie. Została rozebrana w 1848 roku[1].
Jedynym świadectwem istnienia baszty jest jej obrys na parkingu przed Halą Targową, która została zbudowana na miejscu klasztoru.