Baszta Kurdybaników w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tablica upamiętniająca Basztę Kurdybaników (2023) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′39,10″N 19°56′36,50″E/50,060861 19,943472 |
Baszta Kurdybaników – niezachowana baszta w obrębie murów miejskich Krakowa pomiędzy Bramą Na Gródku a Basztą Prochową III, niedaleko południowo-wschodniego skrzydła klasztoru sióstr Dominikanek.
Zbudowana w 1613 roku na planie kwadratu, była podobna do większości krakowskich baszt. Miała kształt półokrągły i stożkowy dach. Wokół baszty znajdowało się 6 otworów strzelniczych. W związku z tym, że komitet z 1626 roku uznał basztę za udaną lecz zbyt niską, w XVIII wieku popadła w ruinę.
Za basztę odpowiedzialny był cech kurdybaników, wytwarzający ciemną skórę np. na buty.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Stara tablica upamiętniająca Basztę Kurdybaników (2012)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Baszta Kurdybaników na Wawel.net. wawel.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-17)].