Beata Michalkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Beata Michalkiewicz
Państwo działania

 Polska

profesor nauk technicznych
Specjalność: technologia nieorganiczna, technologia organiczna[1]
Alma Mater

Politechnika Szczecińska

Doktorat

1 grudnia 1997 – technologia chemiczna
Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej Politechnika Szczecińska

Habilitacja

21 stycznia 2008 – technologia chemiczna
Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej Politechnika Szczecińska

Profesura

23 września 2017

Beata Michalkiewicz – polska inżynier, profesor nauk technicznych[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 r. ukończyła studia technologii chemicznej w Politechnice Szczecińskiej[1][2], w 1997 r. obroniła pracę doktorską pt. Utlenianie metanu do tlenowych pochodnych organicznych, której promotorem był prof. Kazimierz Kałucki, w 2008 r. habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Studium nad katalityczną przemianą metanu do wodorosiarczanu metylu w oleum[1][2]. W 2017 uzyskała tytuł profesora nauk technicznych[3].

Pracuje w Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie, oraz należy do Rady Dyscypliny Naukowej – Inżynierii Materiałowej ZUT[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Prof. dr hab. inż. Beata Michalkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-16].
  2. a b c d Beata Michalkiewicz prof. dr hab.. ludzie.nauka.gov.pl. [dostęp 2024-06-16].
  3. M.P. z 2017 r. poz. 975