Beduka – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Beduka
	Dubois, Ohler & Pyron, 2021
	; Para B. amboli podczas ampleksusu
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Rodzina	ropuchowate
Rodzaj	Beduka
	Typ nomenklatoryczny
	Bufo koynayensis Soman, 1963
Synonimy
	Xanthophryne Biju, Van Bocxlaer, Giri, Loader & Bossuyt, 2009;
	Xanthophryne Biju, Van Bocxlaer, Giri, Loader & Bossuyt, 2009;
Gatunki
	2 gatunki – zobacz opis w tekście
	2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Beduka – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w rzekach Amboli i Koyna w stanie Maharasztra w Ghatach Zachodnich w południowych Indiach^[3].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 2009 roku międzynarodowy zespół herpetologów (Indyjczycy Sathyabhama Das Biju i Varad B. Giri, Belgowie Ines Van Bocxlaer i Franky Bossuyt oraz Brytyjczyk Simon P. Loader) w artykule poświęconym dwóm nowym endemicznym rodzajom i nowemu gatunkowi ropuchowatych z Ghatów Zachodnich w Indiach, opublikowanym w czasopiśmie BMC Research Notes^[1]. Jednak artykuł został opublikowany tylko w wersji elektronicznej przed 2012 rokiem i dlatego według zasad Międzynarodowej Komisji Nomenklatury Zoologicznej nazwa Xanthophryne jest nazwą nieważną^[4]^[1]; nową nazwę – Beduka – nadał w 2021 roku międzynarodowy zespół herpetologów (Francuz Alain Dubois, Austriaczka Annamarie Ohler i Amerykanin Robert Alexander Pyron) w artykule poświęconym nowym koncepcjom i metodom taksonomii filogenetycznej i nomenklatury w zoologii, opublikowanym w czasopiśmie Megataxa^[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) B. koynayensis.

Etymologia

Xanthophryne: gr. ξανθος xanthos ‘żółty, złoty’; φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs ‘ropucha’^[2].
Beduka: nazwa beduka oznaczająca w języku marathi ‘ropuchę’^[1].

Podział systematyczny

Beduka jest taksonem siostrzanym dla Duttaphrynus^[5]. Do rodzaju należą następujące gatunki^[3]:

Beduka amboli Dubois, Ohler & Pyron, 2021
Beduka koynayensis (Soman, 1963)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e A. Dubois, A. Ohler & R.A. Pyron. New concepts and methods for phylogenetic taxonomy and nomenclature in zoology, exemplified by a new ranked cladonomy of recent amphibians (Lissamphibia). „Megataxa”. 5, s. 159, 2021. DOI: 10.11646/megataxa.5.1.1. (ang.).
↑ ^a ^b S.D. Biju I. Van Bocxlaer, V.B. Giri, S.P. Loader & F. Bossuyt. Two new endemic genera and a new species of toad (Anura: Bufonidae) from the Western Ghats of India. „BMC Research Notes”. 2 (241), s. 3, 2009. DOI: 10.1186/1756-0500-2-241. (ang.).
↑ ^a ^b D. Frost: Beduka Dubois, Ohler, and Pyron, 2021. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-06-26]. (ang.).
↑ ICZN: Electronic publication made available with amendment to the Code. International Commission on Zoological Nomenclature. [dostęp 2024-06-26]. (ang.).
↑ I. Van Bocxlaer, S.P. Loader, K. Roelants, S.D. Biju, M. Menegon & F. Bossuyt. Gradual adaptation toward a range-expansion phenotype initiated the global radiation of toads. „Science”. 327 (5966), s. 679–682, 2010. DOI: 10.1126/science.1181707. (ang.).

[dub&inni-1] A. Dubois, A. Ohler & R.A. Pyron. New concepts and methods for phylogenetic taxonomy and nomenclature in zoology, exemplified by a new ranked cladonomy of recent amphibians (Lissamphibia). „Megataxa”. 5, s. 159, 2021. DOI: 10.11646/megataxa.5.1.1. (ang.).

[Biju&inni-2] S.D. Biju I. Van Bocxlaer, V.B. Giri, S.P. Loader & F. Bossuyt. Two new endemic genera and a new species of toad (Anura: Bufonidae) from the Western Ghats of India. „BMC Research Notes”. 2 (241), s. 3, 2009. DOI: 10.1186/1756-0500-2-241. (ang.).

[Frost-3] D. Frost: Beduka Dubois, Ohler, and Pyron, 2021. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-06-26]. (ang.).

[iczn-4] ICZN: Electronic publication made available with amendment to the Code. International Commission on Zoological Nomenclature. [dostęp 2024-06-26]. (ang.).

[Bocxlaer&inni-5] I. Van Bocxlaer, S.P. Loader, K. Roelants, S.D. Biju, M. Menegon & F. Bossuyt. Gradual adaptation toward a range-expansion phenotype initiated the global radiation of toads. „Science”. 327 (5966), s. 679–682, 2010. DOI: 10.1126/science.1181707. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]