Beffroi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Beffroi (fr. beffroi, ze st.fr. berfrei) – wieża strażnicza zamku lub miejska dzwonnica w formie wieży wolno stojącej lub związanej z budynkiem ratusza.

Budowana w okresie od średniowiecza do renesansu. Dzwony służyły do ostrzegania o pożarze lub innym niebezpieczeństwie, wzywały mieszczan na narady. Występowały przede wszystkim w zachodniej Europie, były typowe dla architektury Flandrii^[1]. W Holandii i Belgii dla miejskiej wieży reprezentacyjnej używano częściej określenia belfried.