Bejel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kiła nieweneryczna

lues endemica
Klasyfikacje
ICD-10	A65

Ten artykuł od 2008-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bejel – jedna z krętkowic niewenerycznych. Przewlekła choroba okresu dziecięcego, charakteryzująca się występowaniem zmian skórnych i błon śluzowych wywołaną przez Treponema pallidum, czyli bakterię, która jest również czynnikiem wywołującym kiłę weneryczną, w odróżnieniu jednak od której nie powoduje zmian dotyczących zębów, oka i układu nerwowego.

Objaw pierwotny jest rzadko obserwowany, ale nawet jeśli występuje, nie pojawia się zwykle na narządach płciowych. Najwcześniej zwykle obserwowaną zmianą są grudki bądź zmiany przypominające kłykciny w obrębie śluzówki jamy ustnej. W dalszym przebiegu dochodzi do powstania guzowatych zmian tzw. kilaków, zlokalizowanych w obrębie skóry i układu kostnego.

Równikowe i zwrotnikowe obszary Afryki, Półwysep Arabski, Azja Środkowa, wschodnia część basenu Morza Śródziemnego. Opisywano także przypadki choroby w Europie w Bośni, natomiast nie obserwowano zachorowań na półkuli zachodniej.

Antybiotyki z grupy penicylin.

• kiła
• pinta
• malinica