Bekasowate – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bekasowate
Scolopacidae[1]
Rafinesque, 1815
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – bekas kszyk (G. gallinago)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

bekasowce

Parvordo

Scolopacida

Nadrodzina

Scolopacoidea

Rodzina

bekasowate

Typ nomenklatoryczny

Scolopax Linnaeus, 1758

Podrodziny

zobacz opis w tekście

Bekasowate[2], słonkowate (Scolopacidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina obejmuje gatunki w większości preferujące otwarte tereny podmokłe, zamieszkujące cały świat poza Antarktydą[3].

Cechy charakterystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

  • zróżnicowane rozmiary, od 50 do 1000 g
  • dziób krótki prosty lub długi prosty lub długi i zagięty łukowato ku dołowi albo lekko w górę, często jaskrawo ubarwiony
  • nogi długie lub średnie, często jaskrawo ubarwione
  • brak, lub szczątkowy kciuk
  • rzadko występuje dymorfizm płciowy, ale dość częsty jest dymorfizm sezonowy
  • w upierzeniu przeważają szarości i brązy, ewentualnie z białymi lub czarnymi elementami
  • zamieszkują otwarte, podmokłe tereny; nieliczne gatunki – podmokłe lasy
  • niektóre gatunki takie jak batalion, słonka czy kszyk odbywają charakterystyczne rytuały godowe
  • gniazda budują na ziemi
  • w zniesieniu zazwyczaj 4 jaja; jeśli składają drugi lęg, liczy on zazwyczaj 3 jaja
  • zazwyczaj wysiadują oboje rodzice przez okres około 21 dni.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należą następujące podrodziny[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Scolopacidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Scolopacidae Rafinesque, 1815 - bekasowate - Sandpipers (Wersja: 2021-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-08].
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, coursers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-01-30]. (ang.).