Bela z Saint Omer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bela z Saint Omer (zm. 1258) – pan połowy Teb w latach 1240–1258.

Jego ojciec Mikołaj I z Saint Omer był uczestnikiem czwartej krucjaty. Otrzymał ziemie w Beocji i poślubił Małgorzatę Węgierską, wdowę po królu Tesaloniki Bonifacego z Montferratu. Bela z Saint Omer otrzymał imię po swoim dziadku Beli III królu węgierskim. W 1240 poślubił córkę księcia Aten Gwidona I de la Roche. W ramach posagu otrzymał połowę miasta Teby. Miał trzech synów:

• Mikołaja, pan połowy Teb w latach 1258-1294
• Ottona, pan połowy Teb w latach 1294-1299
• Jana z Saint Omer, marszałka Księstwa Achai

• Antoine Bon, La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe, Paris: De Boccard 1969 [1].
• Jean Longnon, The Frankish States in Greece, 1204–1311 [w:] A History of the Crusades, t. 2: The Later Crusades 1189–1311, University of Wisconsin Press 1969, s. 234–275 [2].