Ben Hogan – Wikipedia, wolna encyklopedia

William Ben Hogan

Ben Hogan na paradzie na Broadwayu
Pseudonim	The Hawk
Data i miejsce urodzenia	13 sierpnia 1912 Stephenville
Data śmierci	25 lipca 1997
Wzrost	174 cm
Narodowość	amerykańska
Kariera
Przejście na zawodowstwo	1930
Wygrane jako zawodowiec	68
Strona internetowa

William Ben Hogan (ur. 13 sierpnia 1912 w Stephenville, zm. 25 lipca 1997) – amerykański golfista uznawany za jednego z najwybitniejszych zawodników w historii tej dyscypliny.

Urodził się w Stephenville w Teksasie i w tych okolicach dorastał. W wieku 11 lat zaczął przygodę z golfem najpierw jako caddy na polu Glen Garden Country Club w Fort Worth w Teksasie. Przez następne lata doskonalił swój swing i osiągał coraz lepsze rezultaty jako amator. W roku 1930 przeszedł na zawodowstwo^[1], lecz jego pierwsze lata jako zawodowego golfisty nie były udane: przez pierwsze dziewięć lat nie wygrał żadnego turnieju w którym startował. Jednak głównie dzięki żonie Valerie, która przez ten cały czas wierzyła w sukces i wspierała go moralnie, udało mu się udoskonalić swój swing i wyeliminować hooka^[2], z którym tak bardzo jako zawodnik się borykał. W 1940 roku wygrał swój pierwszy zawodowy turniej. Tylko w 1948 roku wygrał 10 zawodowych turniejów w tym major US Open Golf. Do 1959 roku, pomimo bardzo poważnego wypadku, wygrał 63 zawodowe turnieje i 9 najważniejszych turniejów typu major.

Wypadek miał miejsce 1 lutego 1949 roku; było to czołowe zderzenie z autobusem. Hogan, który podczas zdarzenia cudem przeżył, doznał podwójnego złamania miednicy, obojczyków, rąk, nóg, skruszenia żeber, i zakrzepów krwi i był w stanie krytycznym. W szpitalu lekarze diagnozowali że jeżeli w ogóle przeżyje to nie będzie mógł chodzić. Jednak Hogan po 59 dniach opuścił szpital, a po czterech latach przyszedł rok 1953, znany w golfie jako rok szlemów Hogana. Hogan wygrał 5 z 6 turniejów w których startował, w tym pierwsze 3 turnieje major. Niektórzy spekulują ze wygrałby wszystkie 4 gdyby rozgrywany wtedy PGA Championship nie krzyżował się datami z British Open Championship w którym Hogan startował i wygrał. Niemniej jednak aż do 2000 roku – tj. do czasów Tigera Woodsa – żaden inny zawodnik w historii nie wygrał trzech turniejów major w jednym roku.

Hogan znany był ze swojej ciągłej pracy i nieustannej modernizacji swojego zamachu golfowego, a także z tego, że jako jeden z pierwszych zaczął stosować poszczególne kije do uzyskania poszczególnych odległości w celu poprawy kontroli dystansu. Powszechnie uważa się, że jego praca nad zamachem doprowadziła do uzyskania najlepszego kontaktu z piłką w historii golfa, dzięki czemu – pomimo wątłej postury (170 cm i 64 kg wagi) – uderzał piłkę tak daleko, że czasami startował w konkursach na najdłuższe uderzenia.

Jego kontakt z piłką był tak dobry, że Jack Nicklaus, który miał okazję widzieć wszystkich najwybitniejszych golfistów w historii i sam jest uznawany za jednego z nich, spytany czy Tiger Woods najlepiej uderza piłkę w historii odpowiedział, że nie, że z pewnością Ben Hogan. Sam Tiger powiedział, że chciałby kiedykolwiek tak kontrolować swój zamach jak robił to Hogan i przez co całkowicie kontrolował lot uderzonej piłki. Hogan znany był również ze słabego jak na zawodowca puttowania^{[wyjaśnij termin]}, które po wypadku stało się jeszcze słabsze.