Benedykt Huculak – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
doktor habilitowany nauk teologicznych | |
Specjalność: dzieje Bizancjum, dzieje duchowości, patrologia, teologia dogmatyczna[2] | |
Doktorat | 1989[2] |
Habilitacja | 13 grudnia 2001[2] |
Benedykt Jacek Huculak (ur. 28 września 1956 w Rzeszowie, zm. 9 listopada 2022 w Wadowicach) – polski teolog, franciszkanin, dr hab.[1][2]
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1989 obronił pracę doktorską Graeca indolens doctrinae. Constantini Meliteniotae de precessione Spiritus Sancti ex Patre Filioque, 13 grudnia 2001 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Najświętsza Trójca na tle dzieła zbawczego[2]. Został zatrudniony w Specjalizacji Dziejów Kościoła Powszechnego na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: