Beniamin Godyla – Wikipedia, wolna encyklopedia
Beniamin Godyla (2023) | |
Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1965 |
---|---|
Zawód, zajęcie | przedsiębiorca, polityk |
Alma Mater | |
Stanowisko | senator X i XI kadencji (od 2019) |
Partia |
Beniamin Wincenty Godyla (ur. 8 lipca 1965 w Kluczborku[1]) – polski przedsiębiorca, polityk i samorządowiec, senator X i XI kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył politologię na Uniwersytecie Opolskim oraz podyplomowe studia menedżerskie na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu[2]. Zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w branży cukierniczo-piekarniczej. Został właścicielem piekarni Kłos w Kujakowicach Górnych[2][3], sieci cukierni oraz kawiarni Godyla, Domu Seniora Paulinka w Pawłowicach, a także pałacu Pawłowice[4][5]. Między innymi dzięki pozyskanym z Unii Europejskiej[2] funduszom udało mu się doprowadzić do zrewitalizowania pałacu Pawłowice oraz odnowienia przylegających do niego terenów po byłym państwowym gospodarstwie rolnym[2], na których powstał dom seniora oraz park[5].
Wieloletni działacz Stowarzyszenia „Konsorcjum Producentów Kołocza Śląskiego” (w tym jako jego prezes)[6], Stowarzyszeniu Rozwoju i Odnowy Wsi Pawłowice czy w klastrze producentów dobrej żywności z Olesna[2]. Jest organizatorem Ogólnopolskiej Gali Mundurowych Orkiestr Dętych „Złoty Suzafon”[7].
W wyborach samorządowych w 2002 kandydował do rady powiatu kluczborskiego z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego[8]. W wyborach samorządowych w 2010 bezskutecznie kandydował na radnego województwa opolskiego z listy Platformy Obywatelskiej; zdobył wówczas 2085 głosów[9]. W tym samym roku objął jednak mandat w sejmiku w miejsce Andrzeja Pyziaka[4][10]. W wyborach w 2014 bezskutecznie kandydował na stanowisko burmistrza Gorzowa Śląskiego[11]; otrzymał wówczas 1267 głosów (o 37 mniej niż jego jedyny kontrkandydat Artur Tomala)[11]. W wyborach parlamentarnych w 2015 nie uzyskał mandatu senatora, kandydując z ramienia Nowoczesnej[12][13]; uzyskał wówczas 12 616 głosów[12]. W wyborach samorządowych w 2018 dostał się do rady powiatu oleskiego, zdobywając 414 głosów[14].
W wyborach parlamentarnych w 2019 został wybrany do Senatu X kadencji z ramienia Koalicji Obywatelskiej[15], otrzymując 53 012 głosów w okręgu nr 53[15]. W 2021 przystąpił do Platformy Obywatelskiej[16]. W 2023 z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję z wynikiem 78 843 głosy[17].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
[edytuj | edytuj kod]Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2015 | Nowoczesna | Senat IX kadencji | nr 53 | 12 616 (11,41%)[12] | |
2019 | Koalicja Obywatelska | Senat X kadencji | 53 012 (40,63%)[18] | ||
2023 | Senat XI kadencji | 78 843 (50,40%)[17] |
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn Zygmunta i Heleny[1]. Żonaty[6]. Jest ojcem czwórki dzieci[2]. Jego syn Szymon został radnym Sejmiku Województwa Opolskiego[2][19].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2021-10-26] .
- ↑ a b c d e f g Mąż, ojciec, dziadek, przedsiębiorca, samorządowiec i społecznik. Kim jest Beniamin Godyla, kandydat na senatora? [online], kk24.pl, 8 października 2019 [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ Edyta Hanszke , Perły 2009 dla kołocza i królika w śmietanie [online], „Nowa Trybuna Opolska”, 16 września 2009 [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ a b Mirosław Dragon , Beniamin Godyla wejdzie do Senatu. Oznacza to zmianę w radzie powiatu oleskiego [online], „Nowa Trybuna Opolska”, 14 października 2019 [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ a b Mirosław Dragon , W Pawłowicach zbudowano dom spokojnej starości razem z kaplicą. Zobacz, jak zmienił się dawny PGR [online], „Nowa Trybuna Opolska”, 16 kwietnia 2019 [dostęp 2019-10-31] .
- ↑ a b Mateusz Majnusz , Beniamin Godyla, czyli od cukiernika do senatora. „Bez pracy nie ma kołaczy” [online], wyborcza.pl, 27 października 2019 [dostęp 2019-10-31] .
- ↑ Mirosław Dragon , Czesław Mozil wystąpi w niedzielę w Pawłowicach z orkiestrą dętą [online], „Nowa Trybuna Opolska”, 25 czerwca 2016 [dostęp 2019-10-21] .
- ↑ Wybory samorządowe 2002 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-02-16] .
- ↑ Wybory samorządowe 2010 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ Opolskie: Odbyła się I sesja sejmiku nowej kadencji [online], pap.pl, 3 grudnia 2010 [dostęp 2021-04-05] .
- ↑ a b Wybory samorządowe 2014 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ a b c Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2015 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-11-06] .
- ↑ Wanda Kownacka , To już oficjalne wyniki: Czerwiński, Wach i Peczkis nowymi senatorami [online], radio.opole.pl, 26 października 2015 [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ Wybory samorządowe 2018 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-10-31] .
- ↑ a b Małgorzata Wójcik-Nowacka , Wybory parlamentarne 2019. Wyniki wyborów do Sejmu z okręgu nr 21 i Senatu, okręg nr 53 [online], „Nowa Trybuna Opolska”, 16 października 2019 [dostęp 2019-10-17] .
- ↑ Rada Krajowa: Posłowie i Senatorowie [online], bip.platforma.org [dostęp 2021-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-10] .
- ↑ a b Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-11-06] .
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2019 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-11-06] .
- ↑ Piotr Guzik , Wyniki wyborów 2018 do Sejmiku Województwa Opolskiego. Kto został radnym sejmiku? [online], „Nowa Trybuna Opolska”, 22 października 2018 [dostęp 2019-10-21] .