French
DeutschBenoît Magimel – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Magimel (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | aktor |
| Lata aktywności | od 1988 |
Benoît Magimel (ur. 11 maja 1974[1] w Paryżu[2]) – francuski aktor filmowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i dorastał w Paryżu jako syn pracownika banku i pielęgniarki. W dzieciństwie marzył o zawodzie strażaka. W wieku dwunastu lat został wybrany spośród 1600 kandydatów do roli zdemoralizowanego, okradającego staruszki chłopca Momo Groseille w komedii Życie to długa, spokojna rzeka (La vie est un long fleuve tranquille, 1988)[3].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Kreacja Jimmy’ego Fontany w kryminalnym melodramacie Złodzieje (Les voleurs, 1996) z Catherine Deneuve przyniosła mu nagrodę Prix Michel Simon w St. Denis i nominację do nagrody Cezara[4][5]. W dramacie historyczno-muzycznym Król tańczy (Le roi danse, 2000) zagrał postać Ludwika XIV[6].
Za rolę utalentowanego pianisty Waltera Klemmera, który uwodzi 40-letnią nauczycielkę gry na fortepianie (Isabelle Huppert) w dramacie Pianistka (La pianiste, 2001) Michaela Hanekego otrzymał nagrodę aktorską na 54. MFF w Cannes[7][8]. W 2002 został uhonorowany nagrodą Rémy Julienne na MFF w Valenciennes.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Podczas realizacji biograficznego melodramatu Dzieci wieku (Les enfants du siècle, 1999)[9] spotykał się poza planem z Juliette Binoche[10], z którą ma córkę Hannah (ur. 16 grudnia 1999). Rozstali się w 2003.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 1988 | Życie to długa, spokojna rzeka (La Vie est un long fleuve tranquille) | Momo Groseille | Étienne Chatiliez |
| 1989 | Tata odszedł, mama też (Papa est parti, maman aussi) | Jérôme | Christine Lipinska |
| 1992 | Beztroskie lata (Les Années campagne) | Jules | Philippe Leriche |
| Toutes peines confondues | Thomas Gardella | Michel Deville | |
| 1993 | Skradziony zeszyt (Le Cahier volé) | Maurice | Christine Lipinska |
| L'Instit (odc. Les chiens et les loups) | Félix | François Luciani | |
| 1994 | Wzgórze tysiąca dzieci (La Colline aux mille enfants, TV) | Rene | Jean-Louis Lorenzi |
| 1995 | La Fille seule | Rémi | Benoît Jacquot |
| Nienawiść (La Haine) | Benoît | Mathieu Kassovitz | |
| 1996 | Złodzieje (Les Voleurs) | Jimmy Fontana | André Téchiné |
| 1997 | Tato (Papa) | Marc | Laurent Merlin |
| 1998 | Martwi za życia (Déjà mort) | David | Olivier Dahan |
| 1999 | Dzieci wieku (Les Enfants du siècle) | Alfred de Musset | Diane Kurys |
| 2000 | Król tańczy (Le Roi danse) | Ludwik XIV | Gérard Corbiau |
| Selon Matthieu | Matthieu | Xavier Beauvois | |
| 2001 | Pianistka (La Pianiste) | Walter Klemmer | Michael Haneke |
| Lisa | Sam | Pierre Grimblat | |
| 2002 | Ostatni skok (Nid de guêpes) | Santino | Florent-Emilio Siri |
| 2003 | Kwiaty zła (La Fleur du mal) | François Vasseur | Claude Chabrol |
| Dziwne ogrody (Effroyables Jardins) | Emile Bailleul | Jean Becker | |
| 2004 | Purpurowe rzeki II: Aniołowie apokalipsy (Les Rivières pourpres 2 : les Anges de l'Apocalypse) | Kapitan Reda | Olivier Dahan |
| Druhna (La Demoiselle d'honneur) | Philippe Tardieu | Claude Chabrol | |
| 2005 | Sky Fighters (Les Chevaliers du ciel) | Kapitan Antoine „Walk'n” Marchelli | Gérard Pirès |
| 2006 | Selon Charlie | Pierre | Nicole Garcia |
| 2007 | Żołnierze mafii (Truands) | Frank | Frédéric Schoendoerffer |
| Wewnętrzny wróg (L'Ennemi intime) | Porucznik Terrien | Florent Emilio Siri | |
| Dziewczyna przecięta na pół (La Fille coupée en deux) | Paul André Claude Gaudens | Claude Chabrol | |
| 24 mesures | Didier | Jalil Lespert | |
| 2008 | Ich dwóch i Paryż (Seuls Two) | Komisarz | Ramzy Bédia |
| Możliwość wyspy (La Possibilité d'une île) | Daniel | Michel Houellebecq | |
| Inju- przebudzenie bestii (Inju : la Bête dans l'ombre) | Alex Fayard | Barbet Schroeder | |
| Rezolucja 819 (Résolution 819, TV) | Jacques Calvez | Giacomo Battiato | |
| 2010 | Bez śladów (Sans laisser de traces) | Étienne Meunier | Grégoire Vigneron |
| Niewinne kłamstewka (Les Petits Mouchoirs) | Vincent Ribaud | Guillaume Canet | |
| Adwokat (L'Avocat) | Léo Demarsan | Cédric Anger | |
| 2011 | Terytorium wroga (Forces spéciales) | Tic-Tac | Stéphane Rybojad |
| Droga pod wiatr (Des Vents contraires) | Paul Anderen | Jalil Lespert | |
| 2012 | My Way (Cloclo) | Paul Lederman | Florent Emilio Siri |
| 2013 | Dla kobiety (Pour une femme) | Michel | Diane Kurys |
| 2014 | Marsylski łącznik (La French) | Le Fou | Cédric Jimenez |
| 2015 | Z podniesionym czołem (La Tête haute) | Yann | Emmanuelle Bercot |
| 2017 | Carbone | Antoine Roca | Olivier Marchal |
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda na MFF w Cannes Walter Klemmer w dramacie Pianistka
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Benoît Magimel. AlloCiné. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Benoît Magimel. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-11-29]. (ang.).
- ↑ Benoit Magimel: Biographie, Photos, Vidéos, Interviews. Comme Au Cinema. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Benoît Magimel - Toute l'actu !. Pure People. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Benoît Magimel – Biographie, news, photos, vidéos. Closer. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ De Leonardo DiCaprio à George Blagden: Louis XIV, un rôle en or massif!. Pure People. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Benoit Magimel – Biographie et filmographie. L'Internaute. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Cannes 2015: Benoît Magimel, fleuve intranquille. L'Express. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Benoît Magimel: sa biographie. Cinéfil. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
- ↑ Juliette Binoche: Olivier Martinez, Benoît Magimel...Les hommes de sa vie. Puretrend.com. [dostęp 2015-11-29]. (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Benoît Magimel w bazie IMDb (ang.)
- Benoît Magimel w bazie Notable Names Database (ang.)
- Benoît Magimel w bazie Filmweb