BetAB-500 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Państwo | |
---|---|
Typ | swobodnie opadająca |
Przeznaczenie | przeciwbetonowa |
Dane techniczne | |
Długość | 2230 mm |
Średnica | 350 mm |
Rozpiętość | 450 mm |
Masa | 477 kg |
Masa mat. wybuchowego | 75,5 kg |
BetAB-500 - sowiecka lotnicza bomba przeciwbetonowa. Wyposażona jest w spadochron hamujący i przyspieszacz rakietowy. Spadochron zakrzywia tor bomby i zapewnia optymalny kąt uderzenia w cel, przyśpieszacz zwiększa prędkość bomby i zwiększa w ten sposób głębokość penetracji. Bomba wyposażona jest w zapalnik działający z opóźnieniem.
Jest przeznaczona do niszczenia punktów umocnionych przeciwnika: stanowisk dowodzenia, podziemnych magazynów i składów amunicji, budynków o grubych ścianach (np. wzmocnionych hangarów lotniczych (schronohangarów), pasów startowych, dróg czy autostrad.
Została wyposażona w spadochron hamujący, który zakrzywia jej tor opadania, co znacznie zwiększa celność i zapewnia pionowe uderzenie w cel, co zwiększa też jej skuteczność. Ma też mały silnik rakietowy, który przyspiesza opadanie, przez co zwiększa energię kinetyczną uderzenia.
Bomba BetAB-500 została najprawdopodobniej użyta w czasie wojny domowej w Syrii. Niemal na pewno użyto jej w czasie walk o Aleppo w 2016 roku[1].
Jej zmodernizowana wersja nosi oznaczenie BetAB-500U.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Gruszczyński: Uzbrojenie lotnicze, wschód, PKL 3/93. Warszawa: Wydawnictwo Altair, 1993. ISSN 1230-2953.