Biała Czubka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 1333 m n.p.m. |
Wybitność | 2 m |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Tatr | |
49°15′41,9″N 19°57′49,0″E/49,261639 19,963611 |
Biała Czubka (Biała Czuba[1]) (1333 m) – wzniesienie w masywie Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w Białym Grzbiecie pomiędzy Wyżnią Przełęczą Białego (1331 m) a Przełęczą Białego (1310 m). Północno-zachodnie stoki porasta las zwany Patykami, stoki wschodnie zwane Kalackim Upłazem. Poprzez dawną gospodarkę pasterską były silnie przetrzebione i mocno zerodowane, ale obecnie również porasta je las[2].
Biała Czubka to zupełnie niewybitne wzniesienie, wznosi się bowiem tylko 2 m powyżej siodła Wyżniej Białej Przełęczy. Ma jednak znaczenie turystyczne i topograficzne, gdyż prowadzi przez nie znakowany szlak turystyczny (Ścieżka nad Reglami). Szczyt jest bezleśny i znajduje się na nim stary znak triangulacyjny[2]. Rejon szczytu i Wyżniej Przełęczy Białego porasta roślinność wapieniolubna, m.in. dębik ośmiopłatkowy, goryczka krótkołodygowa, lepnica bezłodygowa i skalnica seledynowa[3].
- Szlaki turystyczne
- odcinek Ścieżki pod Reglami z Kalatówek do Doliny Strążyskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-03] .
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3 .
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 .