Bielański – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bielański – polski herb szlachecki nadany w zaborze austriackim.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]W polu błękitnym między rogami półksiężyca złotego takiż krzyż klinem u dołu zakończony.
Nad tarczą dwa hełmy: nad pierwszym pięć piór strusich na przemian błękitnych i złotych, nad drugim skrzydło orle błękitne z takim krzyżem i półksiężycem jak na tarczy.
Historia herbu
[edytuj | edytuj kod]Nadany w Galicji w 1782 roku arcybiskupowi lwowskiemu Piotrowi Bielańskiemu, wraz z nadaniem tytułu "Ritter".
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Bielański.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Bielański z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Bielański w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-22)].