Bielański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bielańskipolski herb szlachecki nadany w zaborze austriackim.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym między rogami półksiężyca złotego takiż krzyż klinem u dołu zakończony.

Nad tarczą dwa hełmy: nad pierwszym pięć piór strusich na przemian błękitnych i złotych, nad drugim skrzydło orle błękitne z takim krzyżem i półksiężycem jak na tarczy.

Historia herbu

[edytuj | edytuj kod]

Nadany w Galicji w 1782 roku arcybiskupowi lwowskiemu Piotrowi Bielańskiemu, wraz z nadaniem tytułu "Ritter".

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Bielański.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]