Binion’s Horseshoe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Binion’s Horseshoe

Binion’s Horseshoe w 1986 roku
Państwo	Stany Zjednoczone
Adres	128 E. Fremont Street Las Vegas, Nevada 89101
Ukończenie budowy	1951
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Binion’s Horseshoe
Położenie na mapie Nevady Binion’s Horseshoe
36°10′15,06″N 115°08′42,00″W/36,170850 -115,145000
Strona internetowa

Binion’s Horseshoe, znany również jako Horseshoe Casino lub The Horseshoe – w przeszłości hotel i kasyno, działające w centrum miasta Las Vegas, w amerykańskim stanie Nevada, na obszarze, na którym obecnie istnieje Fremont Street Experience.

Binion’s Horseshoe, nazwany na cześć swojego twórcy – Benny’ego Biniona, składał się z kasyna, hotelu z 366 pokojami, trzech restauracji, a także strefy basenowej na dachu wieży. W działalność obiektu zaangażowana była cała rodzina Benny’ego Biniona. Jego żona Teddy Jane zarządzała kasami kasynowymi. Jego synowie, Jack i Ted, nadzorowali gry, zaś jego córka, Becky, zarządzała hotelową kuchnią.

Obiekt wciąż działa, jednak jako Binion’s Gambling Hall and Hotel; jako że prawa do znaku towarowego The Horseshoe posiada Caesars Entertainment Corporation, obecny właściciel hotelu – korporacja TLC Corporation musiała zmienić jego nazwę.

W przeciwieństwie do wielu innych obiektów, główną rozrywką Binion’s był hazard sam w sobie, a nie urozmaicenia w postaci koncertów popularnych artystów. Kasyno miało również bardzo egalitarny charakter; nie istniały prywatne sale/stoły dla graczy o wysokie stawki.

W 1951 roku Benny Binion wykupił Eldorado Club i Apache Hotel, tworząc z nich Horseshoe Casino^[1]. Projekt kasyna nawiązywał do starodawnych łodzi rzecznych, posiadając niskie sufity i aksamitne ściany. Horseshoe Casino było pierwszym kasynem w Las Vegas, które oferowało wszystkim graczom darmowe karty upominkowe. Binion wychodził z założenia, że gracze, którzy obstawiają niskie stawki zasługują na te same przywileje, co ci od wysokich stawek.

Binion spędził lata 1953–1957 w więzieniu Leavenworth Penitentiary za uchylanie się od płacenia podatków. W wyniku tego, sprzedał swoje udziały w kasynie znajomemu hazardziście, Joe W. Brownowi, by spłacić około 5 milionów dolarów kosztów sądowych. W rzeczywistości Brown pełnił jedynie rolę dozorcy obiektu, aż do 1957 roku, kiedy to Binion zaczął ponownie kontrolować kompleks. Pełną władzę nad kasynem Binion odzyskał jednak dopiero w 1964 roku^[2].

Jako skazany, Benny Binion utracił licencję na prowadzenie gier hazardowych. Dlatego też, z dnia na dzień, kontrolę nad obiektem przejęli jego synowie, uprzednio wykupując udziały Benny’ego. Jack został dyrektorem całego kompleksu, zaś Ted menedżerem kasyna. Benny pełnił rolę „konsultanta” synów aż do swojej śmierci w 1989 roku.

W 1970 roku Jack zaczął organizować World Series of Poker (WSOP) w Horseshoe, który z czasem stał się największym turniejem pokerowym na świecie. W 1988 roku Horseshoe zwiększył powierzchnię poprzez wchłonięcie hotelu The Mint. Dzięki tej ekspansji, w skład obiektu wszedł pierwszy pokój do gry w pokera.

Ted Binion pozostawał od 1986 roku pod stałym nadzorem Komisji Gier stanu Nevada ze względu na problemy z narkotykami oraz powiązania ze znanym gangsterem, „Fat Herbie” Blitzsteinem. W konsekwencji, Ted otrzymał zakaz wstępu nawet na teren rodzinnego kasyna. W 1998 roku Ted został pozbawiony licencji na gry hazardowe za utrzymywanie ścisłych kontaktów z Blitzsteinem. Sytuacja zmusiła go do sprzedaży swoich 20% udziałów w Horseshoe młodszej siostrze, Becky.

W 1998 roku Becky Behnen przejęła kontrolę nad kasynem po długiej walce prawnej ze starszym bratem, Jackem. Zakończyła się ona tym, że Jack został spłacony, zachowując jedynie 1% udziałów w kasynie tylko po to, by nie stracić licencji na gry hazardowe. Jack zaangażował się zamiast tego w działania korporacji Horseshoe Gaming Holding Corporation.

Becky przeprowadziła wiele zmian mających na celu cięcie kosztów, które jednak nie cieszyły się popularnością wśród graczy i doprowadziły do zamknięcia jednej z hotelowych restauracji. Mimo jej kroków, Horseshoe pogrążał się w coraz większych długach. Dla kontrastu, obiekt pod rządami jej ojca i braci był najbardziej dochodowym kasynem w Las Vegas (aczkolwiek stanowił on wtedy własność prywatną, więc jego dochody nie były regularnie przedstawiane).

Becky przyciągnęła również uwagę stanowych kontrolerów, jako że niekiedy w kasach kasyna nie wystarczało pieniędzy, by spłacić zwycięzców. Złą opinię o Horseshoe wyraził ponadto inwestor i gracz Bob Stupak, kiedy próbował zrealizować 5 tysięcy dolarów w żetonach, z których część przechowywana była w depozycie Horseshoe, jednak Becky odmówiła ich przyjęcia.

Krytycznym momentem w działalności Horseshoe stał się spór ze związkami zawodowymi, reprezentującymi pracowników kasyna. W listopadzie 2002 roku członkowie Culinary Workers Union i Bartenders Union złożyli skargę w Krajowej Radzie Pracy, że Becky nie zawarła układu zbiorowego pracy, a także nie zapewniała odpowiedniego ubezpieczenia zdrowotnego oraz świadczeń emerytalnych. W marcu 2003 roku strony zawarły porozumienie, na mocy którego Becky zobowiązała się podpisać układ zbiorowy pracy, a także wypłacić zaległe należności. Jednakże Horseshoe nie wypełnił zobowiązań związanych z kwestiami finansowymi, a w konsekwencji sąd federalny wydał dwa odrębne orzeczenia, zmuszając Horseshoe do wypłacenia 1.5 miliona dolarów zaległości^[3].

W czerwcu 2003 roku Horseshoe ponownie zaprzestał wypłacania pensji pracownikom obiektu^[4]. 5 grudnia sąd wydał pozwolenie, by Culinary Union zajęła 1.9 miliona dolarów środków z kasy kasyna Horseshoe^[5]. Nastąpiło to 9 stycznia 2004 roku; ponadto, szeryf federalny i agenci IRS zajęli dodatkowy milion dolarów w celu uregulowania wierzytelności Southern Nevada Culinary, Bartenders Pension Trust Fund i Hotel Employees and Restaurant Employees International Union Welfare Fund. Doprowadziło to do wyczerpania zapasów finansowych w Horseshoe, co z kolei spowodowało zamknięcie obiektu. Następnego dnia Becky zawarła porozumienie z Komisją Gier stanu Nevada, która pozwoliła, by kasyno nie wznawiało działalności, dopóki banknoty w kasach nie zostaną uzupełnione^[6].

Kilka dni później, 23 stycznia 2004 roku, Becky Behnen uzgodniła warunki sprzedaży Horseshoe korporacji Caesars Entertainment Corporation^[7]. Transakcję sfinalizowano w marcu tego samego roku. Niemal natychmiast po tym, 11 marca, Caesars odsprzedała obiekt MTR Gaming Group, zachowując jednocześnie prawa do znaku towarowego Horseshoe oraz do organizacji turnieju World Series of Poker.

W kwietniu 2004 roku Binion’s wznowił działalność, z MTR Gaming zarządzającą hotelem i Caesars zarządzającą kasynem, podczas gdy MTR Gaming skompletowała proces zdobywania licencji na gry hazardowe. Caesars zarządzała kasynem na mocy specjalnego kontraktu do 11 marca 2005 roku, kiedy to MTR Gaming oficjalnie przejęła pełną kontrolę nad całym kompleksem, zmieniając jego nazwę na Binion’s Gambling Hall and Hotel.

Po zawarciu transakcji, MTR Gaming przebudowała oraz zmodernizowała zarówno hotel, jak i kasyno.

• Las Vegas Sun
• Las Vegas Review-Journal