Biphyllus lunatus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Biphyllus lunatus
Fabricius, 1787
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Rodzina

Biphyllidae

Rodzaj

Biphyllus

Gatunek

Biphyllus lunatus

Biphyllus lunatus – gatunek owada z rodziny Biphyllidae z rzędu chrząszczy[1].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek związany biologicznie z grzybem warstwiakiem zwęglonym pasożytującym głównie na pniach jesionów, rzadziej brzóz, dębów i olch. Larwy żerują w owocnikach tego grzyba. Przepoczwarczenie odbywa się w glebie. Postacie dorosłe poza grzybem spotykano również pod odstającą przegrzybiałą korą oraz w chodnikach kornika, jeśniaka czarnego żerującego głównie na jesionie, rzadziej na dębie[1].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek rozmieszczony w południowej i środkowej Europie, na północ docierający do Anglii i kilku południowych prowincji Fennoskandii, notowany ponadto z Algierii, Libii, Kaukazu i południowej Syberii. W Polsce chrząszcz ten należy do rzadkości, znany dotychczas tylko z dwóch krain[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Biphyllus lunatus (Fabricius, 1787). [dostęp 2020-01-15].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]