Biskupi mińscy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władze diecezji mińskiej w latach 1798-1869

Przez prawie 70 lat istnienia, diecezja mińska była obsadzana biskupami ordynariuszami tylko trzy razy: w latach 1798–1816, 1831–1839 oraz 1853–1869. W ciągu 70 lat istnienia diecezji biskupi ordynariusze rządzili nią łącznie tylko przez 42 lata.

Pierwszym biskupem ordynariuszem diecezji był Jakub Ignacy Dederko (1751–1829), drugim – Mateusz Lipski (1770?–1839), trzecim i ostatnim – Adam Wojtkiewicz (1796–1870). Spośród trzech biskupów ordynariuszy diecezji mińskiej, dwóch – Dederko i Wojtkiewicz – zostali odsunięci od zarządu diecezją decyzjami cara.

Diecezja mińska miała tylko jednego sufragana, mimo że ukaz Pawła I z 28 kwietnia (11 maja)^[1] 1798 roku powołał do życia w diecezji mińskiej sufraganię stołeczną w Mińsku^[2]. Nie była ona w zasadzie obsadzaną z braku funduszy, a państwo, mimo zobowiązań, przyjętych w Konkordacie między Stolicą Apostolską a Cesarstwem Rosyjskim z 1847 roku, nie zamierzało ich realizować.

W okresach, kiedy diecezja nie miała biskupa ordynariusza, na stolicy w Mińsku rezydowali administratorzy, wyznaczani przez rząd rosyjski.

Biskupi ordynariusze, sufragani i administratorzy diecezji mińskiej w latach 1798–1869
Lata	Władze diecezji
Lata	Biskup	Sufragan	Administrator
1798–1814	Jakub Ignacy Dederko
1814–1816	Jakub Ignacy Dederko	Jan Chrzciciel Masclet
1816–1817		Jan Chrzciciel Masclet	Stefan Poźniak
1817–1824			Stefan Poźniak
1824–1827			Józef Kamiński
1827–1831			Mateusz Lipski
1831–1839	Mateusz Lipski
1839–1853			Paweł Rawa
1853–1864	Adam Wojtkiewicz

Biskupi ordynariusze diecezji mińskiej po 1917 roku

W okresie 1869–1917 diecezja mińska nie istniała. Po skasowaniu jej w 1869 roku obszary, nad którymi sprawowała kuratelę, wchodziły w skład diecezji wileńskiej.

1917–1925 Zygmunt Łoziński
1926–1981 Boleslas Sloskans (administrator)
1989–1991 Tadeusz Kondrusiewicz (administrator)

Biskupi pomocniczy

1814–1836 Jan Chrzciciel Masclet
1991 – biskupi mińsko-mohylewscy

Przypisy

↑ Daty w nawiasach wyliczono wg kalendarza gregoriańskiego.
↑ 1798 g. Aprela 28. – Imennyj dannyj Senatu, w: Akty i dokumenty otnosâŝiesâ k ustrojstvu i upravleniû rimsko-katoličeskoj cerkvi v Rossii, T. 1, 1762-1825, wyd. I. Belogolov i inn., Petrograd 1915, (s. 112: O ustanowieniu w Rosji dla wyznających wiarę Rzymską sześciu diecezji; o utrzymaniu Arcybiskupa, Biskupów i przy nich Sufraganów i Oficjałów Generalnych; o podawaniu spraw z Konsystorzy na apelację; o zależności rang i stanowisk kościelnych, a także Seminariów i szkół od Archijerejów; o zakazie przyjmowania bądź lokowania Cudzoziemskich Duchownych; o mianowaniu Arcybiskupa Mohylewskiego na Metropolitę; o jego przebywaniu i o nie utrzymywaniu przez niego kontaktów z Obcymi państwami bez pozwolenia Najwyższej władzy).

Bibliografia

http://www.catholic-hierarchy.org/diocese/dmins.html

[1] Daty w nawiasach wyliczono wg kalendarza gregoriańskiego.

[2] 1798 g. Aprela 28. – Imennyj dannyj Senatu, w: Akty i dokumenty otnosâŝiesâ k ustrojstvu i upravleniû rimsko-katoličeskoj cerkvi v Rossii, T. 1, 1762-1825, wyd. I. Belogolov i inn., Petrograd 1915, (s. 112: O ustanowieniu w Rosji dla wyznających wiarę Rzymską sześciu diecezji; o utrzymaniu Arcybiskupa, Biskupów i przy nich Sufraganów i Oficjałów Generalnych; o podawaniu spraw z Konsystorzy na apelację; o zależności rang i stanowisk kościelnych, a także Seminariów i szkół od Archijerejów; o zakazie przyjmowania bądź lokowania Cudzoziemskich Duchownych; o mianowaniu Arcybiskupa Mohylewskiego na Metropolitę; o jego przebywaniu i o nie utrzymywaniu przez niego kontaktów z Obcymi państwami bez pozwolenia Najwyższej władzy).

[1]

[2]