Bitwa pod Amiens – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Amiens
I wojna światowa, front zachodni
Ilustracja
Czas

813 sierpnia 1918

Miejsce

okolice miasta Amiens

Terytorium

Francja

Wynik

kluczowe zwycięstwo aliantów

Strony konfliktu
 Wielka Brytania
 Australia
 Kanada
 Francja
 Stany Zjednoczone
 Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Australia John Monash
Ferdinand Foch
Douglas Haig
Kanada Arthur Currie
Stany Zjednoczone John Pershing
Cesarstwo Niemieckie Georg von der Marwitz
Cesarstwo Niemieckie Erich Ludendorff
Siły
33 dywizje
3 000 armat
500 czołgów
29 dywizji
Straty
22 tys. 74 tys.
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
49°53′38″N 2°17′39″E/49,893914 2,294250

Bitwa pod Amiensbitwa stoczona w dniach 8–13 sierpnia 1918 roku na froncie zachodnim pomiędzy oddziałami niemieckimi, a połączonymi siłami francuskimi, brytyjskimi, kanadyjskimi, australijskimi i amerykańskimi. Bitwa o decydującym znaczeniu dla przełamania frontu, powodzenia Ententy i w konsekwencji klęski Niemiec w wojnie.

8 sierpnia pod Amiens, a wcześniej 17 lipca w bitwie pod Soissons (1918) wielkie zgrupowanie czołgów (604 brytyjskich i 490 francuskich) nie tylko powtórzyły zaledwie jednodniowy sukces 478 czołgów brytyjskich pod Cambrai sprzed 10 miesięcy, ale przekuły go w zdecydowane zwycięstwo nad niemiecką armią i jej doktryną wojenną[1].

Dzień 8 sierpnia, ze względu na rozmiar strat, został nazwany przez dowodzącego siłami niemieckimi gen. Ericha Ludendorffa „Czarnym Dniem Armii Niemieckiej”. Bitwa uznawana za koniec wojny pozycyjnej na froncie zachodnim (postęp alianckiej ofensywy o kilkanaście kilometrów pierwszego dnia bitwy).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Plewako, Cambrai 1917, Warszawa: Bellona, 2014, ISBN 978-83-11-13156-9, OCLC 876475081 [dostęp 2022-03-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]