Bob Chaperon – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Gra zawodowa | |
Najwyższy ranking | |
Zwycięstwa w turniejach | |
Rankingowe | 1 |
Robert „Bob” Chaperon (ur. 18 maja 1958) – kanadyjski snookerzysta.
W gronie zawodowców od 1984 roku.
Jedyny, obok Cliffa Thorburna, zwycięzca turnieju rankingowego pochodzący z Kanady. W 1990 roku sensacyjnie triumfował w British Open, pokonując w finale Alexa Higginsa 10:8. Oprócz tego sukcesu, jego najlepszym wynikiem był ćwierćfinał Grand Prix w 1987 roku (porażka z Johnem Parrottem 2:5).
W 1990 roku wraz z Cliffem Thorburnem i Alainem Robidoux zdobył Drużynowy Puchar Świata po finałowym zwycięstwie z reprezentacją Irlandii Północnej.
W 1981 roku zwyciężył w Canadian Open[1].
Zakończył karierę w 2001 roku, od tego czasu okazyjnie występuje w amatorskich rozgrywkach w pool bilardzie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Canadian Open Snooker. Snookerline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-26)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie CueTracker [online], CueTracker [dostęp 2024-09-26] (ang.).
- Profil na stronie snooker.org [online], snooker.org [dostęp 2024-09-26] (ang.).
- Wyniki na stronie snookerscores.net [online], World Professional Billiards and Snooker Association [dostęp 2024-09-26] (ang.).
- Profil na stronie Snooker Database (archiwalny) [online], Snooker Database [dostęp 2024-09-26] (ang.).