French
DeutschBogucice Drugie – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2019) | 283[2] |
| Strefa numeracyjna | 41 |
| Kod pocztowy | 28-400[3] |
| Tablice rejestracyjne | TPI |
| SIMC | 0262616[4] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Pińczów  | |
 50°29′27″N 20°34′54″E/50,490833 20,581667[1] | |
Bogucice Drugie – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Pińczów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego, w latach 1973-76 w gminie Gacki[5][6].
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0262622 | Bogucice | osada leśna |
| 0262639 | Kamień | część wsi |
| 0262645 | Parcelacja Druga | część wsi |
| 0262651 | Szosa | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś osadzona w wieku XII.
Bogucice (dziś “Bogucice Pierwsze i Drugie”) – wieś, donacja, nad rzeką Nidą w powiecie pińczowskim, gmina Zagość, parafia Bogucice. Leży przy drodze bitej z Pińczowa do Buska.
Kościół parafialny rozpoczął budować w końcu XII w Kazimierz Sprawiedliwy. (Długosz L.B. I 423). Dalej roboty prowadzono w wieku XV, ale dopiero w roku 1633 kościół został wyświęcony.
W wieku XIX była tu szkoła początkowa.
Według spisu ludności z roku 1827 było tu 102 domy 576 mieszkańców.
Natomiast według spisu ludności z roku 1859 mieszkańców było 640 mieszkających w 125 domach. Obszar ziemi zajmowany przez wieś w XIX wieku wynosił 3114 mórg. Okoliczni mieszkańcy trudnili się wydobywaniem gipsu zajmując się również jego wypalaniem i handlem[8].
Obszar ochrony uzdrowiskowej
[edytuj | edytuj kod]W 2024 r. sołectwo Bogucice Drugie wraz z częścią miasta Pińczowa – Osiedlem Zdrojowym, częścią sołectwa Włochy – Osiedlem Górki-Włochy i sołectwami: Pasturka oraz Grochowiska uzyskało na mocy rozporządzenia Rady Ministrów status obszaru ochrony uzdrowiskowej („Obszar Ochrony Uzdrowiskowej Pińczów”)[9].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7688
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 13-14 [dostęp 2022-04-28]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 74 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Dziennik Urzędowy WRN w Kielcach Nr 26, poz. 173
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 23, poz. 142
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Bogucice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 280.}
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 2024 r. w sprawie nadania statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej części miasta Pińczów - Osiedlu Zdrojowemu, części sołectwa Włochy - Osiedlu Górki-Włochy i sołectwom: Pasturka, Bogucice Drugie oraz Grochowiska, położonym na obszarze gminy Pińczów (Dz.U. z 2024 r. poz. 1213)
