Bolkowo (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bolkowo
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

koszalińskie

Powiat

1954: białogardzki
1954–57: świdwiński
1958–72: białogardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Bolkowo

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

12

brak współrzędnych

Bolkowo – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Bolkowo z siedzibą GRN w Bolkowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie białogardzkim w woj. koszalińskim na mocy uchwały nr 43/54 WRN w Koszalinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Bolkowo, Biernów i Buślary ze zniesionej gminy Rąbino oraz obszary dotychczasowych gromad Ostre Bardo i Łośnica ze zniesionej gminy Sadkowo w tymże powiecie[6].

13 listopada 1954 (z mocą wstecz od 1 października 1954) gromadę włączono do nowo utworzonego powiatu świdwińskiego w tymże województwie[7], gdzie ustalono dla niej 12 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

1 stycznia 1958 z gromady Bolkowo wyłączono wieś Buślary, włączając ją do nowo utworzonej gromady Połczyn-Zdrój w tymże powiecie[9], po czym pozostały obszar gromady Bolkowo włączono z powrotem do powiatu białogardzkiego[10], gdzie włączono do niej wsie Tychówko i Góry ze zniesionej gromady Osówko w tymże powiecie[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 43/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady województwa koszalińskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 27 listopada 1954 r., Nr. 17, Poz. 72, § 1)
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 238
  8. Uchwała Nr 2/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Świdwinie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych powiatu świdwińskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 12, Poz. 43)
  9. a b Uchwała Nr 29 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 14 listopada 1957 roku w sprawie zmian granic niektórych gromad w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 12 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 57)
  10. Dz.U. z 1957 r. nr 59, poz. 308
  11. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.