Bonifacy Dziadulewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bonifacy Dziadulewicz

Data i miejsce urodzenia	1844 Wyłkowyszki
Data i miejsce śmierci	1901 Warszawa
Miejsce spoczynku	Powązki
Zawód, zajęcie	powstaniec styczniowy, propagator życia muzycznego
Dzieci	Stanisław Dziadulewicz
Multimedia w Wikimedia Commons

Bonifacy Dziadulewicz (ur. 1844 w Wyłkowyszkach – zm. 1901 w Warszawie) – powstaniec styczniowy, propagator życia muzycznego, ojciec Stanisława Dziadulewicza.

Pochodził z rodziny o tatarskich korzeniach. Był synem Piotra i Weroniki z Milanowskich. W powstaniu styczniowym walczył w partiach Karola Jastrzębskiego, Zygmunta Padlewskiego i Konstantego Ramotowskiego „Wawra”. Brał udział m.in. w starciach pod Białaszewem (31.03.1863) i Jaświłami (2.04.1863). Następnie stanął na czele własnego oddziału złożonego z ok. 70 ludzi, działającego w okolicach Rajgrodu. Oddział przeszedł później w lasy sztabińskie i działał w pobliżu partii Wawra, zachowując jednak autonomię. W bitwie pod Wincentą (18.09.1863), w której uczestniczyły połączone oddziały Władysława Brandta i Władysława Micewicza, dowodził jako kapitan oddziałem kosynierów. Po powstaniu mieszkał w Warszawie, zajmując się propagowaniem życia muzycznego. Pochowany został na Powązkach w grobie rodzinnym (32 Wprost rząd 5 miejsce 9 i 10)^[1].

• Katalog miejsc pamięci powstania styczniowego w województwie podlaskim. Białystok: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział Białystok, 2013, s. 20. ISBN 978-83-88372-50-6.
• Stanisław Chankowski: Powstanie styczniowe w Augustowskiem. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 117-118, seria: Prace Białostockiego Towarzystwa Naukowego.