Borek IV – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb
Herb

Borek (Wąż odmienny) – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Wąż.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym wąż srebrny, z poskręcanym ogonem, w koronie, pożerający jabłko, na którym krzyż.

Klejnot nieznany.

Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nadany 1 grudnia 1550 Janowi, Adamowi i Katarzynie Borkom, dzieciom naturalnym Stanisława Borka z Trzcińca, wojskiego i starosty sochaczewskiego[2].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl wymienia dwa rody herbownych:

Borek, Prek (Preck).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 312. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]