Bronisław Kwiatkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bronisław Kwiatkowski
	generał
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1950 ; Mazury
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 ; Smoleńsk
	Przebieg służby
Lata służby	1969–2010
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Stanowiska	Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP
	Odznaczenia
	; ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bronisław Kwiatkowski (ur. 5 maja 1950 w Mazurach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – generał Wojska Polskiego.

Oficer wojsk pancernych i powietrznodesantowych. Od 1969 roku służył w Siłach Zbrojnych. Dowodził Polskim Kontyngentem Wojskowym w Syrii, 6 Brygadą Desantowo-Szturmową oraz Wielonarodową Dywizją Centrum-Południe w Iraku. W latach 2005–2007 zajmował stanowisko zastępcy dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego, następnie dowódca operacyjny Sił Zbrojnych.

Wykształcenie

Bronisław Kwiatkowski urodził się 5 maja 1950 roku w Mazurach, miejscowości w powiecie kolbuszowskim, gminie Raniżów. Ukończył Technikum Leśne w Krasiczynie. W 1973 roku ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Absolwent także Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie (lata 1977–1980) oraz Akademii Dowodzenia Związkowych Sił Zbrojnych Niemiec (niem. die Bundeswehr, lata 1990–1992) w Hamburgu. Znał języki: angielski, niemiecki i rosyjski.

Służba wojskowa

Na pierwsze stanowisko liniowe – dowódcy plutonu – skierowano go do 29 Pułku Czołgów 11 „Drezdeńskiej” Dywizji Pancernej w Żaganiu. W 1974 roku został dowódcą kompanii w tej jednostce wojskowej. W latach 1980–1982 kierował sztabem 16 Batalionu Powietrznodesantowego z Krakowa, po czym służył w Dowództwie 6 „Pomorskiej” Dywizji Powietrznodesantowej w Krakowie, od 1986 roku 6 „Pomorskiej” Brygady Powietrznodesantowej, a od 1989 roku 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego. Pełnił kolejno funkcje oficera operacyjnego (lata 1982–1983), szefa Wydziału Operacyjnego (lata 1983–1986) oraz szefa Sztabu (lata 1986–1990).

W 1990 został szefem Oddziału Operacyjnego w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie, a od 1993 roku był szefem Oddziału Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej w Sztabie Krakowskiego Okręgu Wojskowego w Krakowie. W latach 1995–1996 dowodził Polskim Kontyngentem Wojskowym w ramach misji pokojowej ONZ rozdzielania wojsk na Wzgórzach Golan (UNDOF). Następnie objął stanowisko dowódcy 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego w Krakowie.

W 2000 roku wyznaczono go szefem Sztabu Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego w Krakowie, który w 2002 roku przeformowano na 2 Korpus Zmechanizowany. W 2003 roku został zastępcą dowódcy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe, w ramach I zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku po II wojnie w Zatoce Perskiej. Po powrocie do Polski w 2004 roku był zastępcą dyrektora Centrum Szkolenia Sił Pokojowych NATO (ang. Joint Force Training Center) w Bydgoszczy. W 2005 roku ponownie przebywał w Iraku jako Szef Szkolenia Misji Szkoleniowej NATO (ang. NATO Training Mission – Iraq). Następnie był zastępcą dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego. 15 sierpnia 2005 otrzymał awans na stopień generała dywizji^[1].

Od 18 lipca 2006 roku do 24 stycznia 2007 roku dowodził Wielonarodową Dywizją Centrum-Południe podczas VII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego na misji stabilizacyjnej w Iraku. 20 kwietnia 2007 roku został wyznaczony na dowódcę Dowództwa Operacyjnego SZ. 3 maja 2007 roku prezydent Lech Kaczyński awansował gen. dyw. Bronisława Kwiatkowskiego na stopień wojskowy generała broni^[2]. W związku z reorganizacją, w dniu 15 sierpnia 2007 roku objął stanowisko dowódcy operacyjnego Sił Zbrojnych. Jego służba wojskowa miała zakończyć się 5 maja 2010, po czym generał miał przejść na emeryturę^[3].

Śmierć i pogrzeb

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 15 kwietnia 2010 marszałek Sejmu Bronisław Komorowski, wykonujący obowiązki Prezydenta RP, postanowieniem Nr 112-8-2010 mianował go pośmiertne generałem^[4]. 24 kwietnia 2010 Bronisław Kwiatkowski został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie^[5] (sektor W-6-29)^[6].

Rodzina

Był żonaty z Krystyną, z którą miał dwie córki, Kamilę i Edytę^[7].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2010, pośmiertnie)^[8]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2004)^[9]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)^[10]
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego (2006)^[11]
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2009)^[12]^[13]
Medal „Za zasługi dla Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ”
Krzyż Oficerski Legii Zasługi USA (2011, pośmiertnie)^[14]
Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – 2018, pośmiertnie^[15]
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
Wielki Oficer Orderu Zasługi (2008, Portugalia)^[16]
Medal ONZ za misję UNDOF
Odznaka Instruktora Spadochronowego
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego” (pośmiertnie, 2010)^[17]

Upamiętnienie

12 sierpnia 2010 w siedzibie Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych przy ul. Radiowej 2 w Warszawie odsłonięto tablicę pamiątkową upamiętniającą gen. Bronisława Kwiatkowskiego^[18]
13 sierpnia 2010 odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową w kościele garnizonowym św. Agnieszki w Krakowie^[19]
24 marca 2011 roku popiersie gen. Bronisława Kwiatkowskiego odsłonięto w Dowództwie Operacyjnym Sił Zbrojnych w Warszawie^[20]
10 września 2011, imię Bronisława Kwiatkowskiego nadano szkole podstawowej w Mazurach, rodzinnej wsi generała^[21].
15 sierpnia 2015 popiersie Bronisława Kwiatkowskiego zostało odsłonięte w Panteonie Bohaterów Sanktuarium Narodowego na Cmentarzu Poległych w Bitwie Warszawskiej w Ossowie^[22].
Admirał floty Andrzej Karweta oraz generałowie Bronisław Kwiatkowski i Andrzej Błasik zostali upamiętnieni w filmie dokumentalnym autorstwa Anity Gargas pt. W imię honoru z 2016, w których wystąpiły ich małżonki^[23]^[24].

Przypisy

↑ M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697.
↑ M.P. z 2007 r. nr 31, poz. 358.
↑ Niezwykle skromny dowódca. tvn24.pl, 2013-10-24. [dostęp 2013-07-21]. (pol.).
↑ M.P. z 2010 r. nr 35, poz. 497.
↑ Uroczystości pogrzebowe gen. Bronisława Kwiatkowskiego. krakow.tvp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-26)]. [dostęp 16 lipca 2010].
↑ GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2019-12-16] .
↑ Generał, którego lubili żołnierze. interia.pl, 2010-04-13. [dostęp 2013-07-21]. (pol.).
↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.
↑ M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 943.
↑ M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644.
↑ M.P. z 2007 r. nr 18, poz. 209.
↑ Odznaczenia dla Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych. prezydent.pl, 1 lipca 2009. [dostęp 2010-09-12].
↑ Lista odznaczonych. prezydent.pl, 1 lipca 2009. [dostęp 2010-09-12].
↑ Pośmiertne uhonorowanie generała Bronisława Kwiatkowskiego odznaczeniem „Legion of Merit”. wojsko-polskie.pl, 10 czerwca 2011. [dostęp 2016-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)].
↑ Uroczystość wręczenia Medali 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-10-12] .
↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt. [dostęp 2010-09-12]. (port.).
↑ Odznaka Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego. podkarpackie.pl. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-20)].
↑ Święto Wojska Polskiego w Dowództwie Operacyjnym. do.wp.mil.pl. [dostęp 2011-04-29]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2012-07-31)].
↑ Obchody w Krakowie. skmponz.w.interia.pl. [dostęp 2011-04-29].
↑ Uhonorowanie gen. Bronisława Kwiatkowskiego. wojsko-polskie.pl, 25 marca 2011. [dostęp 2011-04-29].
↑ Wielki powrót Generała. ranizow.pl, 13 września 2011. [dostęp 2016-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)].
↑ Ofiarom Smoleńska w Ossowie. pomniksmolensk.pl, 2015-08-17. [dostęp 2015-08-17].
↑ W imię honoru. tvp.pl. [dostęp 2016-08-20].
↑ Anna Sarzyńska: Trzy wdowy, trzy historie, jedna tragedia. „W imię honoru” – nowy film Anity Gargas to poruszający obraz o emocjach kobiet dotkniętych piętnem Smoleńska. wpolityce.pl, 2016-06-14. [dostęp 2016-08-20].

Bibliografia

Strona internetowa Ministerstwa Obrony Narodowej
Strona internetowa 2 Korpusu Zmechanizowanego. 2kz.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-22)].
Kronika Wojska Polskiego 2007. Krzysztof Komorowski (red.). Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 88. ISSN 1734-2317.

[1] M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697.

[2] M.P. z 2007 r. nr 31, poz. 358.

[3] Niezwykle skromny dowódca. tvn24.pl, 2013-10-24. [dostęp 2013-07-21]. (pol.).

[4] M.P. z 2010 r. nr 35, poz. 497.

[5] Uroczystości pogrzebowe gen. Bronisława Kwiatkowskiego. krakow.tvp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-26)]. [dostęp 16 lipca 2010].

[6] GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2019-12-16] .

[7] Generał, którego lubili żołnierze. interia.pl, 2010-04-13. [dostęp 2013-07-21]. (pol.).

[8] M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.

[9] M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 943.

[10] M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644.

[11] M.P. z 2007 r. nr 18, poz. 209.

[12] Odznaczenia dla Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych. prezydent.pl, 1 lipca 2009. [dostęp 2010-09-12].

[13] Lista odznaczonych. prezydent.pl, 1 lipca 2009. [dostęp 2010-09-12].

[14] Pośmiertne uhonorowanie generała Bronisława Kwiatkowskiego odznaczeniem „Legion of Merit”. wojsko-polskie.pl, 10 czerwca 2011. [dostęp 2016-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)].

[15] Uroczystość wręczenia Medali 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-10-12] .

[16] Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt. [dostęp 2010-09-12]. (port.).

[17] Odznaka Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego. podkarpackie.pl. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-20)].

[18] Święto Wojska Polskiego w Dowództwie Operacyjnym. do.wp.mil.pl. [dostęp 2011-04-29]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2012-07-31)].

[19] Obchody w Krakowie. skmponz.w.interia.pl. [dostęp 2011-04-29].

[20] Uhonorowanie gen. Bronisława Kwiatkowskiego. wojsko-polskie.pl, 25 marca 2011. [dostęp 2011-04-29].

[21] Wielki powrót Generała. ranizow.pl, 13 września 2011. [dostęp 2016-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)].

[22] Ofiarom Smoleńska w Ossowie. pomniksmolensk.pl, 2015-08-17. [dostęp 2015-08-17].

[23] W imię honoru. tvp.pl. [dostęp 2016-08-20].

[24] Anna Sarzyńska: Trzy wdowy, trzy historie, jedna tragedia. „W imię honoru” – nowy film Anity Gargas to poruszający obraz o emocjach kobiet dotkniętych piętnem Smoleńska. wpolityce.pl, 2016-06-14. [dostęp 2016-08-20].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

Struktura	2 Korpus Polski (III RP) 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej 12 Dywizja Zmechanizowana 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana 18 Dywizja Zmechanizowana 1 Dywizja Piechoty Legionów
Szkoły Wojsk Lądowych	Akademia Wojsk Lądowych Szkoła Podoficerska Wojsk Lądowych w Poznaniu Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych Drawsko Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych Poznań
Pozostałe	Uzbrojenie i sprzęt bojowy Wojsk Lądowych Uzbrojenie indywidualne żołnierza wojsk lądowych Wojska Polskiego