Bruno Hildebrand – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie | ekonomista |
Narodowość | niemiecka |
Bruno Hildebrand (ur. 6 marca 1812 w Naumburgu, zm. 29 stycznia 1878 w Jenie) – ekonomista niemiecki. Przedstawiciel niemieckiej szkoły historycznej. Profesor uniwersytetów niemieckich i szwajcarskich.
Kwestionował istnienie ogólnych praw ekonomicznych, przypisując historii podstawową rolę w poznawaniu zasad rozwoju gospodarczego poszczególnych krajów. Jako pierwszy obnażył błąd istoty teorii ekonomicznych Karola Marksa. Był bardzo aktywny politycznie i za swoje przekonania został oskarżony o zdradę stanu oraz skazany na karę śmierci, której uniknął zbiegając do Szwajcarii[1].
Badając historię gospodarczą ludzkości wyróżnił trzy okresy:
- gospodarki naturalnej
- gospodarki pieniężnej
- gospodarki kredytowej.
Ojciec rzeźbiarza Adolfa von Hildebranda i dziadek teologa Dietricha von Hildebranda.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Ekonomia narodowa w teraźniejszości i przyszłości (1848)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Historia myśli ekonomicznej, Wacław Stankiewicz, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1983.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dusza lwa, Alice von Hildebrand, Fronda, Warszawa-Ząbki 2008, s. 20