Brygada Nachal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brygada Nachal

חט’בת הנח’’ל

Oznaka brygady
Historia
Państwo	Izrael
Nazwa wyróżniająca	Nachal
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	162 Dywizja Pancerna
Multimedia w Wikimedia Commons

Brygada Nachal również jako 933 Brygada (hebr. ‏חטיבת הנח"ל‎, Chatiwat Nachal) – związek taktyczny piechoty Sił Obronnych Izraela. Od 2018 Brygada podlega Dowództwu Centralnemu.

Historia brygady sięga początków istnienia państwa Izrael. W 1948 grupa gar’in żydowskich osadników (pionierów) napisała list do premiera Dawida Ben Guriona prosząc, by mogli odbyć służbę wojskową jako grupa, bez dzielenia na różne jednostki wojskowe. W odpowiedzi premier uruchomił program wojskowy Nachal (hebr. ‏ נח"ל‎, pol. Strumień), który był połączeniem służby wojskowej z pracą rolniczą.

Członkowie programu Nachal służyli razem w różnych jednostkach wojskowych, z których najsłynniejszą był batalion spadochroniarzy Nachal Mucnach (rezerwowy) z Brygady Spadochronowej. Odegrał on kluczową rolę podczas bitwy o Jerozolimę w 1967 podczas wojny sześciodniowej. Wiele innych oddziałów Nachal zasłynęło ze swoich działań na półwyspie Synaj, Zachodniego Brzegu (Judea i Samaria) i w Strefy Gazy.

Podczas wojny libańskiej w 1982 pojawiło się zwiększone zapotrzebowanie na formacje piechoty w izraelskiej armii. Postanowiono wówczas utworzyć Brygadę Nachal. Jej podstawą stał batalion programu Nachal – 50 Batalion Spadochroniarzy (Basalt) – który przeniesiono z Brygady Spadochronowej. Dołączono do niego dwa bataliony patrolowe Nachalu, których żołnierze przeszli uzupełniające szkolenie bojowe piechoty stając się elitarnymi jednostkami piechoty. Brygada wzięła udział w ciężkich walkach w Bejrucie i w „strefie bezpieczeństwa” w południowym Libanie, ponosząc dotkliwe straty.

Wraz z wybuchem w 1987 Intifady, Brygada Nachal rozpoczęła wypełnianie zadań bojowych w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu. Służba ta trwała przez wiele miesięcy i miała specyficzny charakter działań antyterrorystycznych. Podczas intifady Al-Aksa brygada zabezpieczała osiedla żydowskie w Samarii i Judei. W 2002 wzięła udział w Bitwie o Dżanin.

W 2006 brygadę wykorzystano w II wojnie libańskiej. Wzięła ona udział w najcięższych walkach z Hezbollahem na wschodnim odcinku działań w Libanie.

Brygada Nachal wchodzi w skład 162 Dywizji Pancernej (HaPlada) i od 2018 roku podlega Dowództwu Południowemu Sił Obronnych Izraela^[1].

50 batalion korzysta z bazy wojskowej Salem w Dolinie Jezreel.

Uzbrojenie Brygady Nachal

Żołnierze Brygady Nachal są uzbrojeni w karabiny automatyczne z rodziny karabinów M16, w większości karabiny M16A2. Popularna jest także skrócona wersja karabinu szturmowego CAR-15, karabin szturmowy M4 i M4A1. W przyszłości planowane jest uzbrojenie żołnierzy w karabiny szturmowe Tavor. Wszystkie powyżej wymienione karabiny posiadają możliwość podczepienia różnorodnych akcesoriów, takich jak np. celownik optyczny, celownik noktowizyjny, latarka taktyczna lub granatnik podwieszany M203. Dodatkowo żołnierze są uzbrojeni w różnorodne granaty ręczne (odłamkowe, dymne, ogłuszające i inne).

Podstawowymi karabinami maszynowymi są: Negev i FN MAG. Z ciężkiego uzbrojenia używane są: ciężkie karabiny maszynowe Browning M2 i granatniki Mk 19.

Uzbrojeniem strzelców wyborowych są: karabin M24 SWS i karabin Barrett M82 (12,7 mm).

Do walki z pojazdami opancerzonymi żołnierze są uzbrojeni w granatniki przeciwpancerne RPG-7 i M72.

Brygada wykorzystuje transportery opancerzone M113 oraz uniwersalne pojazdy terenowe Humvee i różne odmiany patrolowych samochodów terenowych.

W 2010 żołnierze 50 batalionu zasłynęli tworząc nagranie wideo samych siebie tańczących we flash mob na ulicach Hebronu^[2].

• Korpus Piechoty i Spadochroniarzy