Budha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Budha (dewanagari बुध, Mądry) – hinduistyczny bóg planety Merkury, jeden z Dziewięciu Porywaczy (Nawagraha). Był synem Ćandry, dawał ludziom szczęście i dobre żony.

Władał środą, zsyłał szczęście i zacne małżonki^[1].

Przypisy

↑ Inne bóstwa nieba. W: M. Jakimowicz-Shah A. Jakimowicz: Mitologia indyjska. Warszawa: WAiF, 1982, s. 332. ISBN 83-221-0176-7.

Bibliografia

Marta Jakimowicz-Shah, Andrzej Jakimowicz: Mitologia indyjska. Warszawa: WAiF, 1986 seria=mitologie świata. ISBN 83-221-0334-4.
Marjorie Leach: Uniwersalny leksykon bóstw. Poznań: Oficyna Wydawnicza ATENA, 1998.

[1] Inne bóstwa nieba. W: M. Jakimowicz-Shah A. Jakimowicz: Mitologia indyjska. Warszawa: WAiF, 1982, s. 332. ISBN 83-221-0176-7.

[1]