Bulwar Zachodzącego Słońca (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bulwar Zachodzącego Słońca
Sunset Boulevard
Gatunek	film noir
Data premiery	4 sierpnia 1950
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	110 min
Reżyseria	Billy Wilder
Scenariusz	Billy Wilder; Charles Brackett; D.M. Marshman Jr.
Główne role	William Holden; Gloria Swanson; Erich von Stroheim; Nancy Olson
Muzyka	Franz Waxman
Zdjęcia	John F. Seitz
Scenografia	Hans Dreier; John Meehan; Sam Comer; Ray Moyer
Kostiumy	Edith Head
Montaż	Arthur P. Schmidt; Doane Harrison
Produkcja	Charles Brackett
Wytwórnia	Paramount Pictures
Dystrybucja	Paramount Pictures
Budżet	1,7 mln USD
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Bulwar Zachodzącego Słońca (ang. Sunset Boulevard) – amerykański film noir z 1950 roku w reżyserii Billy’ego Wildera. Obraz zawiera elementy dramatu, horroru i komedii. Jego tytuł pochodzi od nazwy słynnego bulwaru, ciągnącego się przez Los Angeles i Beverly Hills.

Film dogłębnie penetruje świat show biznesu i pokazuje jego okrucieństwo. Przedstawia historię ubogiego scenarzysty Joego Gillisa i przebrzmiałej gwiazdy kina niemego Normy Desmond, byłej gwiazdy kina niemego, która wciąga go w swój obłąkany świat fantazji, w którym marzy o triumfalnym powrocie na ekran.

Film otrzymał jedenaście nominacji do Oscara, w tym dla najlepszego filmu, przegrywając w tej kategorii z Wszystko o Ewie, a zdobywając cztery statuetki (m.in. za najlepszą muzykę nagrodzony został Franz Waxman). Otrzymał także cztery Złote Globy, w tym za najlepszy film.

W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”^[1].

Opis fabuły

Historia gwiazdy kina niemego, Normy Desmond, której kariera przygasła. Próbując wrócić na ekran, związała się z młodym scenarzystą Joem Gillisem. Popadła w szaleństwo. Kiedy on postanowił zakończyć związek, ta strzeliła do niego trzykrotnie. Norma potraktowała moment przybycia policji jako okazję do swego ostatniego aktorskiego występu.

Obsada

William Holden jako Joe Gillis
Gloria Swanson jako Norma Desmond
Erich von Stroheim jako Max von Mayerling
Nancy Olson jako Betty Schaefer
Fred Clark jako Sheldrake
Lloyd Gough jako Morino
Jack Webb jako Artie Green
Franklyn Farnum jako właściciel zakładu pogrzebowego
Larry J. Blake jako finansista
Charles Dayton jako finansista
Cecil B. DeMille jako on sam
Hedda Hopper jako ona sama
Buster Keaton jako on sam
Anna Q. Nilsson jako ona sama
H.B. Warner jako on sam
Ray Evans jako pianista
Jay Livingston jako pianista

Nagrody i nominacje

Zwiastun filmu (ang.)

Nagrody	Kategoria	Nominowani	Wynik	Źr.
Nagroda Akademii Filmowej	najlepszy obraz filmowy	Charles Brackett	Nominacja	^[2]
	najlepszy reżyser	Billy Wilder	Nominacja
	najlepszy aktor	William Holden	Nominacja
	najlepsza aktorka	Gloria Swanson	Nominacja
	najlepszy aktor drugoplanowy	Erich von Stroheim	Nominacja
	najlepszy aktorka drugoplanowa	Nancy Olson	Nominacja
	najlepszy scenariusz oryginalny	Charles Brackett, Billy Wilder i D.M. Marshman Jr.	Wygrana
	najlepsza scenografia (film czarno-biały)	Hans Dreier, John Meehan, Samuel M. Comer i Ray Moyer	Wygrana
	najlepsze zdjęcia (film czarno-biały)	John F. Seitz	Nominacja
	najlepszy montaż	Arthur Schmidt i Doane Harrison	Nominacja
	najlepsza muzyka (dramat/komedia)	Franz Waxman	Wygrana
Złote Globy	najlepszy film		Wygrana	^[3]
	najlepsza aktor w filmie dramatycznym	Gloria Swanson	Wygrana
	najlepszy aktor drugoplanowy	Erich von Stroheim	Nominacja
	najlepszy reżyser	Billy Wilder	Wygrana
	najlepszy scenariusz	Charles Brackett, Billy Wilder i D.M. Marshman Jr.	Nominacja
	najlepsza muzyka	Franz Waxman	Wygrana
	najlepsze zdjęcia czarno-białe	John F. Seitz	Nominacja

Zobacz też

lista stu najlepszych amerykańskich filmów według AFI

Przypisy

↑ Chris Hicks: REGISTRY LETS NEGLECTED `SUNRISE' SHINE IN SPOTLIGHT AT LAST, FAN SAYS. Deseret News, 1989-09-24. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
↑ The 23rd Academy Awards (1951) Nominees and Winners. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).
↑ Winners & Nominees [online], Golden Globes [dostęp 2023-11-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

Bulwar Zachodzącego Słońca w bazie IMDb (ang.)
Bulwar Zachodzącego Słońca w bazie Filmweb

[1] Chris Hicks: REGISTRY LETS NEGLECTED `SUNRISE' SHINE IN SPOTLIGHT AT LAST, FAN SAYS. Deseret News, 1989-09-24. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).

[:0-2] The 23rd Academy Awards (1951) Nominees and Winners. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).

[3] Winners & Nominees [online], Golden Globes [dostęp 2023-11-19] (ang.).

[1]

[2]

[3]

1940-49	The Major and the Minor (1942) Pięć grobów na drodze do Kairu (1943) Podwójne ubezpieczenie (1944) Death Mills (1945) Stracony weekend (1945) Cesarski walc (1948) Sprawy zagraniczne (1948)
1950-59	Bulwar Zachodzącego Słońca (1950) As w potrzasku (1951) Stalag 17 (1953) Sabrina (1954) Słomiany wdowiec (1955) W duchu St. Louis (1957) Miłość po południu (1957) Świadek oskarżenia (1957) Pół żartem, pół serio (1959)
1960-69	Garsoniera (1960) Raz, dwa, trzy (1961) Słodka Irma (1963) Pocałuj mnie, głuptasie (1964) Szczęście Harry’ego (1966)
1970-79	Prywatne życie Sherlocka Holmesa (1970) Avanti! (1972) Strona tytułowa (1974) Fedora (1978)
1980-89	Najlepszy kumpel (1981)