Chivas de Guadalajara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Guadalajara

Pełna nazwa	Club Deportivo Guadalajara S.A. de C.V.
Przydomek	Chivas (Kozy), Chivas Rayadas (Pasiaste Kozy), Rebaño Sagrado (Święta Trzoda), Rojiblancos (Czerwono-biali)
Barwy	czerwono-biało-granatowe
Data założenia	8 maja 1906
Debiut w najwyższej lidze	21 października 1943 Atlante 1:4 Guadalajara
Liga	Liga MX
Państwo	Meksyk
Stan	Jalisco
Adres	Circuito JVC Número 2800, Centro JVC, Zapopan, Jalisco
Stadion	Estadio Akron
Sponsor techniczny	Puma
Właściciel	Grupo Omnilife
Prezes	Amaury Vergara
Trener	Arturo Ortega
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Club Deportivo Guadalajara (wym. [ˈkluβ ðepoɾˈtiβo ɣwaðalaˈxaɾa]) – meksykański klub piłkarski z siedzibą w mieście Guadalajara, stolicy stanu Jalisco. Występuje w rozgrywkach Liga MX. Domowe mecze rozgrywa na obiekcie Estadio Akron.

Najczęściej określany poprzez swój przydomek, jako Chivas Guadalajara. Znany z zatrudniania wyłącznie meksykańskich piłkarzy.

Guadalajara gra w Liga MX i jest jednym z najpopularniejszych klubów tej ligi. Klub ma miliony kibiców nie tylko w Meksyku, ale także całym świecie.

Chivas wraz z Américą są najbardziej utytułowanymi klubami w Meksyku. Mecze między tymi drużynami zawsze są wielkim wydarzeniem piłkarskim w Meksyku, którego znaczenie jest podobne do bojów Boca Juniors – River Plate, Real Madryt – FC Barcelona, Inter Mediolan – A.C. Milan albo Celtic Glasgow – Rangers. Klub zdobył sobie tak dużą popularność w Stanach Zjednoczonych, że doprowadził tam do powstania klubu o nazwie Chivas USA.

• Liga MX

• Copa MX

• Campeón de Campeones

• Supercopa MX

• InterLiga

• Puchar Mistrzów CONCACAF

• Copa Libertadores

Klub założony został w roku 1906 przez belgijskiego sklepikarza Edgara Everaerta pod nazwą Club Unión, ale już w 1908 przyjął do dziś obowiązującą nazwę Club Deportivo Guadalajara. Nazwa klubu była wzorowana na nazwie ulubionego belgijskiego klubu założyciela – Club Brugge. Historycy zapewniają, że barwy klubu wywodzą się z trzech kolorów flagi francuskiej, ponieważ kilku pierwszych graczy klubu było Francuzami.

Klub miewał sukcesy w amatorskim okresie meksykańskiego futbolu, ale tak naprawdę wielką sławę zdobył dopiero w erze futbolu profesjonalnego. W 1948 po wygraniu jednego z meczów któraś z gazet napisała drwiąco, że mecz wygrały kozy (po hiszpańsku Chivas). Gazeta nazwała drużynę kozami, określając sposób gry zespołu, że niby jak te kozy biegają dookoła boiska. Wbrew intencji pomysłodawcy nazwa ta, w intencji mająca być obelgą, spodobała się kibicom klubu, przyjęła się i odtąd na całym świecie klub znany jest pod nazwą Chivas. W początkowym okresie sławy klubu jeden z kardynałów katolickich pobłogosławił klub chrzcząc go imieniem „El Rebano Sagrado” co znaczy „Święta Trzoda”.

W roku 1956 rozpoczęła się kolejna edycja ligi meksykańskiej, w której po raz pierwszy w historii Chivas sięgnęły w 1957 po mistrzostwo kraju. W ciągu 9 lat zespół ośmiokrotnie sięgał po tytuł mistrza Meksyku, a doliczając do tego puchary narodowe i międzynarodowe, udało się w tym okresie zgromadzić aż 28 trofeów. W okresie tym zawodnicy z drużyny Chivas stanowili kręgosłup narodowej drużyny Meksyku. Wielu z nich do dziś stanowi legendę klubu.

W latach 70. XX wieku nadeszły dla klubu chude lata i kibice musieli czekać aż do sezonu 1982/83 by ich ulubiony zespół dotarł do finału, jednak przegranego. W następnym sezonie 1983/84 znów osiągnięty został finał, i znów przegrany. W końcu jednak w sezonie 1986/87 Chivas po raz dziewiąty sięgnęli po tytuł mistrza Meksyku. Apetyty kibiców urosły i spodziewano się następnych trofeów. Jednak pomimo posiadania takich graczy jak Salcido, Bravo czy Morales, nie udało się powtórzyć tego sukcesu. Na dziesiąty tytuł kibice musieli poczekać jeszcze 10 lat.

N początku lat 90. klub musiał borykać się z poważnymi problemami finansowymi, które rozwiązała grupa znana jako „Promotora Guadalajara”. naprawiając finanse klubu i wnosząc powiew świeżego powietrza w zatęchłą strukturę organizacyjną. Ligowe rozgrywki zmieniły się i odtąd na wzór Ameryki Południowej w ciągu roku rozgrywano dwa turnieje o mistrzostwo kraju. Latem 1997 klub wygrał turniej Verano, stając się mistrzem wiosny. Był to dziesiąty, jubileuszowy tytuł mistrza Meksyku. Tyle samo tytułów miał tylko znienawidzony rywal Chivas – Club América.

Ostatni raz Chivas dotarli do finału w turnieju zamknięcia (Clausura) w roku 2004, gdzie przegrali z Pumas UNAM rzutami karnymi. Pomimo słabych okresów, jakie klub posiadał w swojej historii, Chivas zaliczani są do wielkich klubów meksykańskich.

Klub najbardziej znany jest z tego, że, tak jak Athletic Bilbao czy Deportivo Saprissa korzysta z usług tylko krajowych piłkarzy. Właścicielem tego ostatniego klubu jest Jorge Vergara, także aktualny właściciel Chivas. Ze względu na taką politykę kibice klubu uważają, że jest on synonimem tego co meksykańskie. Opierając się na meksykańskich graczach, klub wyklucza kupowanie graczy, którzy nie urodzili się na meksykańskiej ziemi. Nie oznacza to jednak, że i trener musi być Meksykaninem.

Resztę roku 2005 kibice klubu najchętniej wymazaliby z pamięci. Vergara zaszokował wszystkich, wyrzucając dotychczasowego trenera Benjamína Galindo, który zdobył sobie wielka popularność po znakomitych występach w Copa Libertadores. Wydawało się, że jego pozycja jest nienaruszalna. Klub zaangażował Xabiera Azkargortę, stosunkowo mało znanego hiszpańskiego trenera, nieznającego specyfiki meksykańskich rozgrywek ligowych.

Wyniki były katastrofalne aż do końca turnieju otwarcia (Apertura) roku 2005. Natychmiast po zakończeniu fatalnego turnieju hiszpański trener został wyrzucony z posady, choć większość kibiców była przekonana, że powinno się to zrobić znacznie wcześniej. W powszechnej opinii za złe rezultaty w większym stopniu niż Azkargortę winiono Vergarę, uważając, że sposób, w jaki wyrzucił on z klubu, i to w środku sezonu, mającego dotąd znakomite wyniki Galindo, wpłynęło w ogromnym stopniu na całą drużyną i wynikłych stąd napięć Azkargorta nie był w stanie opanować. W początkach turnieju otwarcia (Clausura) roku 2006, w stulecie istnienia klubu, zatrudniono byłego, odnoszącego już niegdyś z Chivas sukcesy, holenderskiego trenera Hansa Westerhofa. Jednak nie na długo, gdyż wkrótce zwolniono go ze stanowiska, a na jego miejsce powołano dotychczasowego asystenta José Manuela de la Torre.

Na stulecie klubu rozpoczęto w Guadalajarze budowę nowego stadionu o nazwie „Estadio Chivas” (przewidywana pojemność 45000 widzów).

Stan na 22 września 2024.

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Raúl Rangel
2	2 obrońcaOB	Alan Mozo
3	2 obrońcaOB	Gilberto Sepúlveda
4	2 obrońcaOB	Antonio Briseño
5	3 pomocnikPO	Víctor Guzmán (kapitan)
6	4 napastnikNA	Pável Pérez
7	3 pomocnikPO	Omar Govea
11	4 napastnikNA	Isaác Brizuela
13	2 obrońcaOB	Jesús Orozco Chiquete
14	4 napastnikNA	Javier Hernández
15	3 pomocnikPO	Érick Gutiérrez
16	4 napastnikNA	Cade Cowell
17	2 obrońcaOB	Jesús Sánchez
18	2 obrońcaOB	Luis Olivas

Nr	Poz.	Piłkarz
19	4 napastnikNA	Ricardo Marín
20	3 pomocnikPO	Fernando Beltrán
21	2 obrońcaOB	José Castillo
23	3 pomocnikPO	Daniel Aguirre
24	4 napastnikNA	Carlos Cisneros
25	4 napastnikNA	Roberto Alvarado
27	2 obrońcaOB	Leonardo Sepúlveda
28	3 pomocnikPO	Fernando González
29	4 napastnikNA	Fidel Barajas
30	1 bramkarzBR	Óscar Whalley
31	4 napastnikNA	Yael Padilla
33	2 obrońcaOB	Raúl Martínez
34	4 napastnikNA	Armando González

 Osobna strona: Kategoria:Piłkarze Chivas Guadalajara.

• Oficjalna strona klubu (hiszp.)