Carlos Kirmayr – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carlos Kirmayr
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

23 września 1950
São Paulo

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

36 (10 sierpnia 1981)

Roland Garros

4R (1981)

Wimbledon

3R (1976, 1981)

US Open

2R (1983)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

6 (24 października 1983)

Roland Garros

QF (1983)

Wimbledon

3R (1974)

US Open

3R (1986)

Carlos Kirmayr (ur. 22 lutego 1950 w São Paulo) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Kariera tenisowa Kirmayra przypadła na lata 70. i 80. XX wieku.

W grze pojedynczej wygrał 1 turniej, który odbywał się w mieście Guarujá w roku 1981, pokonując w finale Ricardo Cano. Ponadto był finalistą 5 turniejów rangi ATP World Tour.

W grze podwójnej zwyciężył w 10 zawodach rangi ATP World Tour (cztery razy w parze z Cássio Mottą i po razie w parach z Eduardo Mandarino, Colinem Dibleyem, Tito Vázquezem, Ivanem Lendlem, Álvaro Fillolem i José Luisem Damianim) oraz był finalistą 14 kolejnych imprez. Brazylijczyk był ćwierćfinalistą wielkoszlemowego French Open 1983 wspólnie z Cássiem Mottą. Debel ten zakwalifikował się na koniec sezonu 1983 do ATP Finals, odpadając z rywalizacji w ćwierćfinale.

Kirmayr w latach 1971–1986 reprezentował Brazylię w Pucharze Davisa. Bilans zawodnika w turnieju wynosił 17 zwycięstw w 15 porażek w singlu oraz 17 wygrane mecze przy 7 przegranych deblu.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 36. miejscu (10 sierpnia 1981), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (24 października 1983).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]