Carolyn Jones – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carolyn Jones
Ilustracja
Carolyn Jones
Imię i nazwisko

Carolyn Sue Jones

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1930
Amarillo

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1983
West Hollywood

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1952−1983

Carolyn Sue Jones (ur. 28 kwietnia 1930 w Amarillo, zm. 3 sierpnia 1983 w West Hollywood) − amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna. Nominowana do Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w filmie Wieczór kawalerski (1957) Delberta Manna. Największą popularność przyniosła jej rola Morticii Addams w serialu telewizyjnym Rodzina Addamsów, nadawanym w latach 1964−1966.

Była drugą z trzech żon producenta filmowego i telewizyjnego Aarona Spellinga.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1930 roku w Amarillo w Teksasie. Miała jedną siostrę. W 1934 roku jej ojciec porzucił rodzinę, a matka przeniosła się wraz z córkami do rodziców. Jako dziecko cierpiała na ciężką astmę. Pasjonowała ją kinematografia. W 1947 roku podjęła naukę aktorstwa w Pasadena Playhouse, którą ukończyła w 1950 roku. Jej edukację finansował dziadek. Sama dorabiała pracując w czasie studiów w magazynie. Podejmowała również próby, by zostać aktorką. W tym celu zrobiła operację plastyczną nosa, by poprawić swój wizerunek[1].

Zadebiutowała w 1952 w filmie The Turning Point. W tym roku podpisała pierwszy kontrakt z Paramount Pictures i zagrała w filmach Droga do Bali i Off Limits, ale wytwórnia nie przedłużyła z nią kontraktu. W 1953 zagrała u boku Vincenta Price'a w horrorze Gabinet figur woskowych. Film okazał się sukcesem i przyniósł jej popularność.

Kolejnymi głośnymi filmami z jej udziałem były m.in. w Inwazja porywaczy ciał (1956) oraz Wieczór kawalerski (1957). Rola w tym ostatnim przyniosła jej nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W 1958 dostała, wraz z dwiema innymi aktorkami, Złoty Glob dla najbardziej obiecującej nowej aktorki. W 1964 roku powierzono jej rolę Morticii Adams w serialu telewizyjnym Rodzina Addamsów. Produkcja cieszyła się ogromną popularnością. Kręcono ją do 1966, wówczas kariera Carolyn przystopowała.

Po 1966 roku coraz rzadziej pojawiała się w filmach. Okazjonalnie występowała w telewizji. W 1981 roku zdiagnozowano u niej raka okrężnicy. Zmarła dwa lata później. Spoczywa na cmentarzu Melrose Abbey Memorial Park w Anaheim (Kalifornia, USA)[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Była trzykrotnie zamężna: Jej mężami byli Aaron Spelling (1953–1964, rozwód), Herbert S. Greene (1968–1977, rozwód) oraz Peter Bailey-Britton (od 1982 do jej śmierci).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[3]

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Carolyn Jones – Biography [online], imdb.com [dostęp 2020-11-29].
  2. Carolyn Jones (I) – Biografia [online], filmweb.pl [dostęp 2020-11-29] (pol.).
  3. Carolyn Jones (I) – Nagrody - Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-12-03] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]