Carskie Siły Powietrzne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1910 |
Rozformowanie | 1917 |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | Korpus inżynieryjny (do 1915) |
Skład | 30 jednostek liniowych |
Imperatorskie Siły Powietrzne Rosji (ros. Императорский военно-воздушный флот России) – część armii Imperium Rosyjskiego istniejąca pomiędzy 1910 a 1917 rokiem.
W 1910 Armia Imperium Rosyjskiego zakupiła kilkanaście francuskich samolotów i rozpoczęła szkolenie pierwszych pilotów wojskowych przez instruktorów francuskich. 12 sierpnia 1912 roku, rosyjskie Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało rozkaz numer 397. Zgodnie z nim, w Sztabie Generalnym utworzono zarząd lotnictwa i aeronautyki. Obecnie, ten dzień uznaje się oficjalnie jako datę założenia rosyjskich sił powietrznych[1].
W 1913 Igor Sikorski zbudował pierwszy czterosilnikowy dwupłat Russkij Witiaź, a zaraz potem pierwszy czterosilnikowy samolot bombowy Ilja Muromiec. W tym samym roku Dmitrij Grigorowicz zbudował kilka pierwszych wodnosamolotów dla Marynarki Carskiej.
I wojna światowa
[edytuj | edytuj kod]W momencie wybuchu wojny Imperatorskie Siły Powietrzne były zaraz po francuskich najlepiej wyposażone i zorganizowane. W pierwszych miesiącach wojny samoloty rosyjskie były poprzedzielane, podobnie jak w innych armiach, do jednostek liniowych. Prowadziły działania rozpoznawcze i naprowadzające ogień własnej artylerii na stanowiska nieprzyjaciela.
W sierpniu 1914 roku flota powietrzna Rosji składała się z około 244 samolotów pogrupowanych w 30 jednostkach liniowych (авиаотряды(AO)) oraz ośmiu jednostek fortecznych. Armia posiadała także 14 sterowców.
Sytuacja zmieniła się w grudniu 1914 roku. Wtedy to została utworzona pierwsza specjalistyczna jednostka bojowa utworzona z samolotów Ilja Muromiec i użyta z powodzeniem na froncie wschodnim w walkach przeciwko Niemcom i Austro-Węgrom.
W 1915 roku lotnictwo Rosji będące dotychczas częścią wojsk inżynieryjnych, zostały wyodrębnione i podporządkowane Stawce – kwaterze głównej Naczelnego Dowódcy Armii.
W miarę upływu czasu i załamywaniu się potęgi Imperium nastąpiło zahamowanie rozwoju sił powietrznych. Warto przytoczyć przykład w okresie od początku wojny do 1917 roku w Rosji wyprodukowano około 5000 samolotów, gdy w tym samym czasie w Cesarstwie Niemieckim około 45 000.
Wybuch rewolucji październikowej doprowadził do załamania lotnictwa rosyjskiego. Część samolotów i struktury została przejęta przez Armię Czerwoną, a część walczyła po stronie białych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Portal WAR is OVER: Russian aviation in WW1 and Civilian War . [dostęp 2009-02-27]. (ang.).