Casino Arena – Wikipedia, wolna encyklopedia

Casino Arena
Punkt konstrukcyjny K99, K68
Ilustracja
Państwo

 Austria

Miejscowość

Seefeld in Tirol

Data otwarcia

1931

Rozmiar skoczni (HS)

109[1] m

Igelit

brak

Rekord

113 m

(2019-03-02)

Japonia Ryōyū Kobayashi

Najdłuższy skok

114,5 m

(2010-12-18)

Słowenia Marjan Jelenko

Kluby

Ski-Club Seefeld

Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Casino Arena”
Położenie na mapie Tyrolu
Mapa konturowa Tyrolu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Casino Arena”
Ziemia47°19′15″N 11°10′39″E/47,320833 11,177500

Casino Arena – kompleks skoczni narciarskich w austriackiej miejscowości Seefeld in Tirol. W jego skład wchodzą dwa obiekty: Toni-Seelos-Olympiaschanze – skocznia, na której rozgrywane były konkursy skoków narciarskich i kombinacji norweskiej podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964, oraz w 1976 w Innsbrucku, a także mniejsza skocznia K68.

W 1964 najlepszy okazał się Fin Veikko Kankkonen. Kolejne miejsca na podium zajęli NorwegowieToralf Engan i Torgeir Brandtzæg. Ta sama trójka zawodników stanęła w innej kolejności na podium konkursu na dużym obiekcie w Innsbrucku.

Konkurs Olimpijski w 1976 roku wygrał reprezentant NRD Hans-Georg Aschenbach, za nim uplasował się jego rodak Jochen Danneberg, zaś na najniższym stopniu podium stanął mistrz z dużej skoczni, Austriak Karl Schnabl.

W 2003 roku skocznia przeszła gruntowną modernizację. Obecnym rekordzistą obiektu jest Japończyk Ryōyū Kobayashi, który uzyskał odległość 113 m.

W latach 2010–2011 skocznia przeszła gruntowną modernizację w związku z organizacją w Innsbrucku Zimowej Olimpiady Młodzieży 2012.

W 2019 roku na tym obiekcie odbyły się Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym. Konkursy na dużej skoczni zostały rozegrane na skoczni Bergisel w Innsbrucku. Jedyny konkurs indywidualny kobiet, właśnie na skoczni normalnej, wygrała Norweżka Maren Lundby, przed Niemką Kathariną Althaus i Austraiczką Danielą Iraschko-Stolz, a wcześniej jej reprezentacja Niemiec zwyciężyła w konkursie drużynowym kobiet nad Austriaczkami i Norweżkami. Na tej skoczni odbył się również jeden z dwóch konkursów panów, na której zwyciężył Polak Dawid Kubacki, przed swym rodakiem Kamilem Stochem i Austriakiem, obrońcą tytułu mistrzowskiego, Stefanem Kraftem. Rozegrano również konkurs drużyn mieszanych, w których wygrali Niemcy, z taką samą kolejnością na podium, aniżeli w konkursie drużyn pań.

Parametry skoczni normalnej

[edytuj | edytuj kod]
  • Punkt konstrukcyjny: 99 m
  • Wielkość skoczni (HS): 109[1] m
  • Rekord skoczni:
  • Długość rozbiegu: 77,4 m
  • Nachylenie rozbiegu: 34,9°
  • Długość progu: 6 m
  • Nachylenie progu: 11°
  • Wysokość progu: 2,25 m
  • Nachylenie zeskoku: 35°
  • Średnia prędkość na rozbiegu: b.d.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Homologated Jumping Hills. fis-ski.com, 2018-11-09. [dostęp 2018-12-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]