Cerkiew św. Jana Teologa w Augustowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cerkiew św. Jana Teologa
Zabytek: nr rej. A-242 z dnia 16.07.2009.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Augustowo

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

św. Jana Teologa

Wspomnienie liturgiczne

8/21 maja

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Eufrozyny Połockiej

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Augustowo, cerkiew św. Jana Teologa”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Augustowo, cerkiew św. Jana Teologa”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Augustowo, cerkiew św. Jana Teologa”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bielsk Podlaski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Augustowo, cerkiew św. Jana Teologa”
Ziemia52°46′34,7″N 23°06′44,1″E/52,776306 23,112250

Cerkiew pod wezwaniem św. Jana Teologaprawosławna cerkiew parafialna w Augustowie koło Bielska Podlaskiego. Należy do dekanatu Bielsk Podlaski diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Świątynia drewniana, wybudowana w latach 1870–1876 przez miejscowych parafian, pod kierownictwem Justyna Oniśkiewicza. Do budowy cerkwi użyto materiał z rozebranej cerkwi refektarzowej byłego monasteru św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim[1]. Poświęcona 26 września 1878. Konstrukcja wieńcowa, szalowana. Nawa w kształcie prostokąta. Od zachodu czworoboczna kruchta. W cerkwi barokowy ikonostas, bardzo rzadko spotykany na Podlasiu.

Cerkiew została ponownie poświęcona 5 czerwca 2014 (po ukończeniu generalnego remontu). Tego samego dnia w świątyni umieszczono napisaną na Białorusi ikonę św. Eufrozyny Połockiej (z cząstką relikwii)[2].

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 16 lipca 2009 pod nr A-242[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]