Chłodnik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chłodnik litewski
Gazpacho

Chłodnikzupa podawana na zimno, najczęściej poniżej temperatury pokojowej[1]. Podręcznikowo schłodzona do temperatury poniżej 14°C[2]. Często przygotowywana ze zmiksowanych bądź poszatkowanych warzyw lub owoców. Wiele spośród kuchni narodowych posiada w swoim menu popularne wersje chłodników.

Chłodniki podaje się na talerzach głębokich lub w bulionówkach[3]. W bulionówce raczej nie podaje się chłodników, które zawierają duże kawałki składników.

Przykładowe chłodniki:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zuzanna Wiciejowska: Chłodniki na upalne dni. Gazeta.pl Palce Lizać, 2012-06-08. [dostęp 2012-07-05].
  2. 4.1. „Podstawowe wiadomości o zupach i sosach. Zastosowanie zup i sosów w żywieniu”. W: Anna Derbis: Sporządzanie i ekspedycja zup oraz sosów. Poradnik dla ucznia. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, 2007, s. 8. Wersja online w Bibliotece Otwartej Edukacji.
  3. „13. Technika podawania zup”. W: Ryszard Jargoń: Obsługa konsumenta. Część 1. Wyd. ósme. Warszawa: WSiP, 2008, s. 215–218. ISBN 978-83-02-07844-6 (część 1), ISBN 978-83-02-07880-4 (całość).