Chłopiatyn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chłopiatyn
wieś
Ilustracja
Centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

hrubieszowski

Gmina

Dołhobyczów

Liczba ludności (2021)

112[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-540[4]

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0886765[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Chłopiatyn”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Chłopiatyn”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chłopiatyn”
Położenie na mapie gminy Dołhobyczów
Mapa konturowa gminy Dołhobyczów, na dole znajduje się punkt z opisem „Chłopiatyn”
Ziemia50°26′51″N 23°58′21″E/50,447500 23,972500[1]

Chłopiatynwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów[5][6].

Wieś leży ok. 2,5 km od granicy z Ukrainą, na obszarze Grzędy Sokalskiej, z dala od ośrodków miejskich.

Wieś jest sołectwem w gminie Dołhobyczów. W skład sołectwa Chłopiatyn wchodzi także osada Majdan[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 133 mieszkańców i była trzynastą co do liczby ludności miejscowością gminy[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Michała Archanioła w Żniatynie[9].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Właścicielami wsi przez pewien czas byli przedstawiciele rodziny Magierów herbu Szeliga, m.in. Zofia, córka Jana, w 1567[10].

W latach 1951–1954 miejscowość była siedzibą gminy Chłopiatyn. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chłopiatyn, po jej zniesieniu w gromadzie Hulcze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Zabytkowa cerkiew w Chłopiatynie

Zabytki i atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

W Chłopiatynie znajduje się zabytkowa drewniana greckokatolicka Cerkiew Zesłania Ducha Świętego z XIX wieku, obecnie pełniąca rolę kościoła rzymskokatolickiego. W 2013 r.[11] zbudowano drewnianą wieżę widokową z tarasem na wysokości 16 m. Rozciąga się z niej panorama całej okolicy, widać m.in. cerkwie w Mycowie i Dłużniowie, a także pobliskie zabudowania. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych widoczne są kopalnie Lwowsko-Wołyńskiego Zagłębia Węglowego na Ukrainie[12] oraz wysokie obiekty we Lwowie[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15492
  2. Wieś Chłopiatyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-03], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-03].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 141 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18]. 
  7. Jednostki pomocnicze gminy Dołhobyczów. Urząd Gminy Dołhobyczów. [dostęp 2016-01-09].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 16. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1913, s. 248.
  11. Wieża widokowa w Chłopiatynie – pl.wander-book.com. [dostęp 2017-08-30].
  12. Wieża widokowa w Chłopiatynie – strona Urzędu Gminy Dołhobyczów. [dostęp 2017-08-30].
  13. Lwów z Chłopiatyna – Dalekie Obserwacje [online], 1 września 2020 [dostęp 2020-10-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]