Chamar-Daban – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok na pasmo Chamar-Daban z okolic Bajkalska (2008) | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Najwyższy szczyt | Subutuj (Utulikskaja Podkowa) (około 2396 m n.p.m.) |
Długość | około 420 km |
Jednostka dominująca | |
Sąsiednie pasma | Sajan Wschodni (zob. Sajany) |
Zachodnia część pasma Chamar-Daban | |
Położenie na mapie Rosji | |
51,28611°N 104,32528°E/51,286111 104,325278 |
Chamar-Daban, Chamar Daban[1] (ros. Хамар-дабан; z bur. hамар, hamar – orzech, дабаан, dabaan – grzbiet) – pasmo górskie w Rosji, należące do bajkalidów, ciągnące się w jej azjatyckiej części, na południowo-wschodnim brzegu Bajkału (głównie Buriacja, na północ od granicy z Mongolią) o długości ok. 420 km i szerokości 65 km[1]. Na zachodzie góry graniczą z doliną Irkutu, a na wschodzie z dolnym biegiem Selengi. Średnia wysokość szczytów waha się pomiędzy 1500 a 1800 m n.p.m. Wysokość masywów zlokalizowanych w okolicy Bajkału sięga ponad 2000 m n.p.m. – najwyższy szczyt to Subutuj znany również jako Utulikskaja Podkowa o wysokości około 2394–2396 m n.p.m.[2][3] Jedną z wyższych gór Chamar-Damanu jest również Szczyt Czerskiego.
Pasmo zbudowane jest głównie z takich skał jak łupki krystaliczne, bazalty z intruzjami granitoidów, gnejsy oraz wapienie.
Główną formacją roślinną porastającą pasmo jest tajga, w której przeważają takie drzewa jak jodła, limba, modrzew i topola. Las kończy się na wysokości ok. 1700 m n.p.m. Powyżej góry porastają zarośla karłowatej limby, tundra górska, łąki i skaliste piargi. Zdarzają się także górskie stepy. Występują tu doliny i kaniony, wodospady i polodowcowe jeziora.
Sieć osadnicza jest słabo rozwinięta, miejscowa ludność zajmuje się głównie rolnictwem i pasterstwem. W 1969 r. w środkowej części pasma utworzono Rezerwat Bajkalski, o łącznej powierzchni równej 165,7 tys. ha[1].
Niedaleko gór znajdują się stacje Kolei Transsyberyjskiej: Sludianka i Mysowa (Babuszkin).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2001, t. 5, s. 318, ISBN 83-01-13357-0 t. 1–30, ISBN 83-01-13443-7 t. 5
- ↑ Лист1 - CQCW. International Independent CW Club. [dostęp 2018-08-06]. (ros.).
- ↑ Юрий Гуков: Пик Босан. 2006-12. [dostęp 2018-08-06]. (ros.).