Charadż – Wikipedia, wolna encyklopedia

Charadż (arab. خراج) – podatek w państwie muzułmańskim – podatek gruntowy od ziemi należącej do mniejszości wyznaniowych, tzw. dhimmi. Niemuzułmanie zrzeszeni byli w gminach wyznaniowych i zobowiązani byli do opłacania podatku pogłównego dżizja oraz podatku od ziemi – charadż^[1].