Charles Adriaan van Ophuijsen – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | (dts) |
---|---|
Data śmierci | (dts) 15 lutego 1917 |
Zawód, zajęcie | językoznawca |
Narodowość | holenderska |
Charles Adriaan van Ophuijsen (ur. 31 grudnia 1854 w Solok na Sumatrze, zm. 15 lutego 1917[1]) – holenderski językoznawca, badacz języka malajskiego i innych języków austronezyjskich[2].
Napisał książkę Kitab Logat Melajoe, poświęconą językowi malajskiemu[2], i opracował system ortografii, który w 1901 roku został oficjalnie uznany przez holenderskie władze kolonialne w Indonezji[3]. Do 1947 roku ortografia ta funkcjonowała jako system zapisu języka indonezyjskiego[4].
Zajmował się także językami batackimi i minangkabau[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Charles Adriaan van Ophuijsen. Biografisch Portaal. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (niderl.).
- ↑ a b c Irfan Teguh: Ejaan yang Disempurnakan & Sejarah Pembakuan Bahasa Indonesia. Tirto.id, 2020-08-16. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
- ↑ Muhammad Andika Putra: Taring Tua Badan Bahasa Melawan Arus Generasi ‘Which Is’. CNN Indonesia, 2018-10-28. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
- ↑ Sudaryanto, Anita Rahayu, Siti Wakhidah. Ejaan van Ophuijsen (1901–1947) dalam Iklan Tempo Doeloe dan Kebermaknaannya dalam Pengembangan Bahasa Indonesia. „Jurnal Lentera”. 2 (2), 2019. (indonez.).