Chinese Super League (2004) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba meczów | 132 | ||
Liczba stadionów | 12 (w 12 miejscowościach) | ||
Liczba bramek | 363 | ||
Zwycięzca | |||
Król strzelców | Kwame Ayew (17) |
Rozgrywki 2004 były 1. sezonem w historii profesjonalnej Super League. Tytułu mistrzowskiego broniła Shanghai Shenhua. Sezon toczył się systemem kołowym. Udział w nim wzięło dwanaście najlepszych zespołów z poprzednich rozgrywek. Po sezonie żaden zespół nie spadł z ligi. Mistrzostwo zdobyła drużyna Shenzhen Ruby.
Zespoły
[edytuj | edytuj kod]Uczestnicy poprzedniej edycji | |||
---|---|---|---|
GUO | Beijing Guo’an | ||
CHL | Chongqing Lifan | ||
DAL | Dalian Shide | ||
INT | Inter Shanghai | ||
LZH | Liaoning Whowin | ||
SLT | Shandong Luneng Taishan | ||
SSH | Shanghai Shenhua | ||
GIN | Shenyang Ginde | ||
SHE | Shenzhen Ruby | ||
GUA | Sichuan Guancheng | ||
TED | Tianjin Teda | ||
QIN | Qingdao Zhongneng | ||
Oznaczenia:
|
Tabela
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Klub | M | Z | R | P | B+ | B- | Pkt. | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Shenzhen Ruby | 22 | 11 | 9 | 2 | 30 | 13 | 42 | Mistrzostwo |
2 | Shandong Luneng Taishan | 22 | 10 | 6 | 6 | 44 | 29 | 36 | Zdobywca Pucharu Chin |
3 | Inter Shanghai | 22 | 8 | 8 | 6 | 39 | 31 | 32 | |
4 | Liaoning Whowin | 22 | 10 | 2 | 10 | 39 | 40 | 32 | |
5 | Dalian Shide | 22 | 10 | 6 | 6 | 33 | 26 | 30 | Zespół ukarano odjęciem sześciu punktów |
6 | Tianjin Teda | 22 | 7 | 8 | 7 | 28 | 29 | 29 | |
7 | Beijing Guo’an | 22 | 8 | 7 | 7 | 35 | 33 | 28 | Zespół ukarano odjęciem trzech punktów |
8 | Shenyang Ginde | 22 | 7 | 5 | 10 | 23 | 29 | 26 | |
9 | Sichuan Guancheng | 22 | 4 | 11 | 7 | 29 | 37 | 23 | |
10 | Shanghai Shenhua | 22 | 4 | 10 | 8 | 28 | 37 | 22 | |
11 | Qingdao Zhongneng | 22 | 4 | 9 | 9 | 21 | 28 | 21 | |
12 | Chongqing Lifan | 22 | 4 | 9 | 9 | 14 | 31 | 21 |
Źródło:[1]
Stadiony
[edytuj | edytuj kod]Zespół | Stadion | Miasto | Pojemność |
---|---|---|---|
Beijing Guo’an | Stadion Robotniczy | Pekin | 70 161 |
Chongqing Lifan | Chongqing Olympic Sports Centre | Chongqing | 58 680 |
Dalian Shide | Jinzhou Stadium | Dalian | 30 776 |
Inter Shanghai | Beijing Fengtai Stadium | Pekin | 31 043 |
Liaoning Whowin | Stadion Olimpijski | Shenyang | 60 000 |
Shandong Luneng Taishan | Jinan Olympic Sports Center Stadium | Jinan | 60 000 |
Shanghai Shenhua | Hongkou Stadium | Szanghaj | 33 060 |
Shenyang Ginde | Stadion Yuexiushan | Kanton | 35 000 |
Shenzhen Ruby | Stadion Shenzhen | Shenzhen | 33 000 |
Sichuan Guancheng | Chengdu Sports Centre | Chengdu | 42 000 |
Tianjin Teda | Tianjin Olympic Center Stadium | Tiencin | 60 000 |
Qingdao Zhongneng | Qingdao Tiantai Stadium | Qingdao | 20 525 |
Najlepsi strzelcy
[edytuj | edytuj kod]Poz. | Zawodnik | Zespół | Bramki |
---|---|---|---|
1 | Kwame Ayew | Inter Shanghai | 17 |
2 | Li Jinyu | Shandong Luneng Taishan | 13 |
3 | Branko Jelic | Beijing Guo’an | 11 |
4 | Li Xiaopeng | Shandong Luneng Taishan | 10 |
5 | Daniel Nannskog | Sichuan Guancheng | 9 |
Tao Wei | Beijing Guo’an | ||
Ermin Šiljak | Dalian Shide | ||
6 | Djima Oyawolé | Shenzhen Jianlibao | 8 |
7 | Yu Genwei | Tianjin Teda | 7 |
Alen Avdić | Liaoning Whowin | ||
Guo Hui | Liaoning Whowin | ||
Zé Alcino | Inter Shanghai |
Frekwencja
[edytuj | edytuj kod]- Suma kibiców: 1 430 600[2]
- Średnia frekwencja w sezonie: 10 838
Zespół | Średnia frekwencja |
---|---|
Shandong Luneng Taishan | 23 636 |
Chongqing Lifan | 15 727 |
Shanghai Shenhua | 13 636 |
Tianjin Teda | 13 182 |
Dalian Shide | 11 273 |
Shenzhen Ruby | 10 364 |
Beijing Guo’an | 10 864 |
Inter Shanghai | 8 455 |
Liaoning Whowin | 7 727 |
Sichuan Guancheng | 5 545 |
Shenyang Ginde | 5 000 |
Qingdao Jonoon | 4 645 |
SHENZHEN RUBY
1. TYTUŁ MISTRZOWSKI
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ China 2004 Final Table (ang.)
- ↑ 《深圳商报》舒桂林:中国足球在混乱中前行. news.sportscn.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)]. news.sportscn.com (chiń.)