Chirotonia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chirotonia (gr. χειροτονία „wyciągnąć ręce”, cs. rukopołożenije) − w Kościele prawosławnym i greckokatolickim udzielenie święceń wyższych kolejno na diakona, prezbitera i biskupa^[1]^[2].

Chirotonia ma miejsce zawsze podczas liturgii i zawsze jest sprawowana indywidualnie (nigdy nie wyświęca się kilku kandydatów jednocześnie, tj. w czasie jednej liturgii może być wyświęcony tylko jeden biskup, tylko jeden prezbiter, i tylko jeden diakon). Władzę udzielania święceń ma jedynie biskup, natomiast chirotonii nowego biskupa dokonywać musi trzech lub przynajmniej dwóch biskupów, co podkreśla kolegialny charakter episkopatu. Nawiązaniem do tradycji wyboru biskupów z czasów pierwszych wieków chrześcijaństwa jest potwierdzenie święceń biskupów przez zgromadzonych wiernych, którzy w odpowiednim momencie liturgii wznoszą okrzyki „Axios!” („Godzien!”)^[3].

Przypisy

↑ Chirotonia [online], sjp.pwn.pl .
↑ Andrzej Choromański: Duchowieństwo w prawosławiu. W: Kapłaństwo w religiach świata. Waldemar Cisło, Jarosław Różański (red.). Warszawa: Wydział Teologiczny UKSW, 2013, s. 78. ISBN 978-83-7401-418-2. [dostęp 2023-09-23].
↑ Święcenia kapłańskie w Prawosławiu. liturgia.wiara.pl, 2007-01-25. [dostęp 2023-09-23].

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Chirotonia biskupia – rozmowa z ks. Andrzejem Kuźmą. orthodoxia.pl, 2017-09-29. [dostęp 2023-09-23].

[1] Chirotonia [online], sjp.pwn.pl .

[2] Andrzej Choromański: Duchowieństwo w prawosławiu. W: Kapłaństwo w religiach świata. Waldemar Cisło, Jarosław Różański (red.). Warszawa: Wydział Teologiczny UKSW, 2013, s. 78. ISBN 978-83-7401-418-2. [dostęp 2023-09-23].

[3] Święcenia kapłańskie w Prawosławiu. liturgia.wiara.pl, 2007-01-25. [dostęp 2023-09-23].

[1]

[2]

[3]