Chlorowodorek hydroksyloaminy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chlorowodorek hydroksyloaminy

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. chlorek hydroksyamonu, chlorek hydroksyazanium addyt. chlorek(1−) trihydrydohydroksydoazotu(1+) Inne nazwy i oznaczenia chlorowodorek hydroksyloaminy, chlorek hydroksyloamoniowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	[NH 3OH]Cl
Inne wzory	NH 3OHCl, [H 3NOH]+ Cl−
Masa molowa	69,49 g/mol
Wygląd	bezbarwne[1] lub białe, bezwonne kryształy[2]
Identyfikacja
Numer CAS	5470-11-1
PubChem	443297
Właściwości Gęstość 1,67 g/cm³ (20 °C)[2]; ciało stałe 1,68 g/cm³ (25 °C)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 830 g/l (20 °C)[2] 94 g/100 g (25 °C)[1] w innych rozpuszczalnikach etanol: rozpuszczalny[3] Temperatura rozkładu 159 °C (może rozkładać się wybuchowo)[1]
Budowa Układ krystalograficzny jednoskośny[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-02-15] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] Uwaga Zwroty H H290, H351, H312, H302, H373, H319, H315, H317, H400 Zwroty P P273, P280, P305+P351+P338, P501[5] Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] Wybuchowy (E) Szkodliwy (Xn) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R2, R21/22, R36/38, R40, R43, R48/22, R50 Zwroty S S2, S36/37, S61 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[6] 0 3 0   Numer RTECS NC3675000 Dawka śmiertelna LD50 141 mg/kg (szczur, doustnie)[2]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorowodorek hydroksyloaminy, [NH
3OH]Cl – nieorganiczny związek chemiczny, sól hydroksyloaminy i kwasu solnego. Otrzymywany przez zobojętnienie hydroksyloaminy kwasem solnym.

Stosowany jako substrat do otrzymywania hydroksyloaminy (przez reakcję z zasadą i oddestylowanie wydzielającej się wolnej hydroksyloaminy pod zmniejszonym ciśnieniem), jako odczynnik do syntez chemicznych oraz w mieszaninie z odpowiednim wskaźnikiem pH, np. oranżem metylowym w roztworze etanolowym, w reakcji charakterystycznej do wykrywania związków karbonylowych – pod ich wpływem wydziela się chlorowodór, który zakwasza środowisko i zmienia barwę wskaźnika.