Chorwaci – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chorwaci
Hrvati
ilustracja
Populacja

ok. 7 mln

Miejsce zamieszkania

Chorwacja 3 977 171
Bośnia i Hercegowina 642 643
Chile 380 000
Stany Zjednoczone 374 241
Argentyna 250 000
Niemcy 236 600
Australia 218 046
Kanada 110 880
Austria 131 307
Brazylia 50 000
Serbia 57 900
Francja 50 000
Szwecja 44 900
Szwajcaria 40 848
Słowenia 35 642
Węgry 25 730
Włochy 21 360

Język

chorwacki

Religia

katolicyzm

Pokrewne

Słoweńcy, Serbowie, Boszniacy

Chorwaci (chorw. Hrvati) – naród południowosłowiański, liczący około 7 mln ludzi. Zamieszkują głównie Chorwację (4,0 mln) oraz Bośnię i Hercegowinę (0,6 mln). Większe skupiska Chorwatów znajdują się też w Austrii (Burgenlandzcy Chorwaci) i Serbii. Na emigracji żyje około 2,5 mln Chorwatów, poza Europą głównie w USA (0,4 mln) i Chile (0,4 mln), ale również w takich krajach jak Argentyna, Niemcy, Kanada, Australia, Szwecja i Brazylia.

Chorwaci są w większości katolikami.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Chorwaci żyli w strefie, o którą rywalizowało Bizancjum i Frankowie. W czasach Karola Wielkiego zwierzchnictwo frankijskie nad częścią obszarów chorwackich zaowocowało przyjęciem przez ten lud chrztu w obrządku łacińskim. Zjednoczenie Chorwatów nastąpiło na początku X wieku, ale ich państwo już w drugiej połowie XI wieku zostało podporządkowane Węgrom.

Zobacz też: Schiavoni, Słowianie, Biała Chorwacja, Chorwaci w Kanadzie

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]