Chowaniec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czarny kot jako chowaniec na obrazie Evelyn De Morgan

Chowaniec – w europejskim folklorze istota pomagająca czarownicy w magii[1]. W średniowieczu posiadanie oswojonego zwierzęcia wskazywało, że właściciel może być czarownikiem.

W wielu grach, czy to fabularnych czy też komputerowych i wideo, chowaniec to stworzenie towarzyszące czarownicy, czarownikowi lub magowi, posiadające ponadprzeciętną inteligencję i zdolność komunikacji z właścicielem. Chowaniec jest natury magicznej, zwykle stanowi jakiś fragment mocy swego właściciela, przez co śmierć chowańca jest zwykle bardzo nieprzyjemna dla jego pana (np. w systemie Dungeons & Dragons śmierć chowańca powoduje trwałą utratę punktów doświadczenia, a w efekcie czasem i poziomu postaci[2]). Niektóre chowańce (szczególnie te przywołane z piekła) były perfidnymi bestiami, które opanowywały ciała swoich „mistrzów” i tworzyły z nich własne kopie (np. Impy w Diablo II Lord of Destruction). Zaś w Black & White chowaniec jest naszym boskim podopiecznym.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Emma. Wilby: Cunning folk and familiar spirits : shamanistic visionary traditions in early modern British witchcraft and magi. Brighton [England] ; Portland, Or.: Sussex Academic Press, 2005, s. 59-61. ISBN 1-84519-078-5.
  2. Klasy podstawowe. SRD 3.5 PL. [dostęp 2010-10-13].