Christine Ohuruogu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Christine Ohuruogu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1984
Londyn

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2008 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
srebro Londyn 2012 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
brąz Ateny 2004 lekkoatletyka
(sztafeta 4 x 400 m)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(sztafeta 4 x 400 m)
Mistrzostwa świata
złoto Osaka 2007 bieg na 400 m
złoto Moskwa 2013 bieg na 400 m
brąz Helsinki 2005 sztafeta 4 × 400 m
brąz Osaka 2007 sztafeta 4 × 400 m
brąz Berlin 2009 sztafeta 4 × 400 m
brąz Daegu 2011 sztafeta 4 × 400 m
brąz Moskwa 2013 sztafeta 4 × 400 m
brąz Pekin 2015 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Stambuł 2012 sztafeta 4 × 400 m
brąz Sopot 2014 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Göteborg 2013 sztafeta 4 × 400 m

Christine Ohuruogu (ur. 17 maja 1984 w Londynie) – brytyjska lekkoatletka, sprinterka pochodzenia nigeryjskiego, złota medalistka igrzysk olimpijskich, dwukrotna mistrzyni świata. Stawała na najwyższym stopniu podium halowych mistrzostw świata oraz halowego czempionatu Europy. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Wielkiej Brytanii. W 2017 roku po dyskwalifikacji sztafety rosyjskiej przyznano sztafecie brytyjskiej, w której skład wchodziła również Ohuruogu brązowy medal mistrzostw świata z Berlina, oraz mistrzostw świata z Daegu[1].

Jej młodszą siostrą jest Victoria Ohuruogu.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 22 sierpnia 2004 Grecja Ateny bieg na 400 m 51,00 s - Bahamy Tonique Williams-Darling
4. 28 sierpnia 2004 Grecja Ateny sztafeta 4 x 400 m 3:25,12 min + 6,11 s  Stany Zjednoczone
1. 19 sierpnia 2008 Pekin bieg na 400 m 49,62 s - -
3.[2] 23 sierpnia 2008 Pekin sztafeta 4 x 400 m 3:22,68 min + 4,14 s  Stany Zjednoczone
2. 5 sierpnia 2012 Wielka Brytania Londyn bieg na 400 m 49,70 s + 0,15 s Stany Zjednoczone Sanya Richards-Ross
4.[3] 11 sierpnia 2012 Wielka Brytania Londyn sztafeta 4 x 400 m 3:24,76 min + 7,89 s  Stany Zjednoczone
13. 14 sierpnia 2016 Brazylia Rio de Janeiro bieg na 400 m 51,22 s - Bahamy Shaunae Miller
3. 20 sierpnia 2016 Brazylia Rio de Janeiro sztafeta 4 x 400 m 3:25,88 min + 6,82 s  Stany Zjednoczone

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 8 sierpnia 2005 Finlandia Helsinki bieg na 400 m 51,43 s - Bahamy Tonique Williams-Darling
3. 14 sierpnia 2005 Finlandia Helsinki Sztafeta 4 x 400 m 3:24,44 min + 3,49 s  Rosja
1. 29 sierpnia 2007 Japonia Osaka bieg na 400 m 49,61 s - -
3. 2 września 2007 Japonia Osaka Sztafeta 4 x 400 m 3:20,04 min + 1,49 s  Stany Zjednoczone
5. 18 sierpnia 2009 Niemcy Berlin bieg na 400 m 50,21 s + 1,21 s Stany Zjednoczone Sanya Richards-Ross
3. 23 sierpnia 2009 Niemcy Berlin Sztafeta 4 x 400 m 3:25,16 min + 7,33 s  Stany Zjednoczone
3. 3 września 2011 Korea Południowa Daegu Sztafeta 4 x 400 m 3:23,63 min + 5,54 s  Stany Zjednoczone
1. 12 sierpnia 2013 Rosja Moskwa bieg na 400 m 49,41 s - -
2. 17 sierpnia 2013 Rosja Moskwa Sztafeta 4 x 400 m 3:22,61 min + 2,20 s  Stany Zjednoczone
8. 27 sierpnia 2015 Pekin bieg na 400 m 50,63 s + 1,37 s Stany Zjednoczone Allyson Felix
3. 30 sierpnia 2015 Pekin Sztafeta 4 x 400 m 3:23,62 min + 4,49 s  Jamajka

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS MEDAL REALLOCATION CEREMONIES IN LONDON [online], gbrathletics [dostęp 2017-08-09] (ang.).
  2. Brytyjska sztafeta początkowo zajęła w tym biegu 5 miejsce, jednak po dyskwalifikacji za doping, sztafet Rosji i Białorusi, które zajęły odpowiednio 2 i 4 miejsce, Brytyjki zostały przesunięte na medalową pozycję.
  3. Brytyjska sztafeta początkowo zajęła w tym biegu 5 miejsce, jednak po dyskwalifikacji za doping, sztafety Rosji, która zajęła w tym biegu 2 miejsce, Brytyjki przesunięto na 4 miejsce.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]