Christopher Chaplin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Christopher James Chaplin
Christopher Chaplin w czasie festiwalu Ambient Festival w Gorlicach
Christopher Chaplin w Polsce (2023r)
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1962[1][2],
Lozanna[3]

Zawód

aktor, muzyk, kompozytor, pianista

Lata aktywności

1983–

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Christopher James Chaplin[4] – szwajcarsko-angielski kompozytor i aktor. Urodził się w Szwajcarii jako najmłodszy syn aktora filmowego Charliego Chaplina i jego czwartej żony Oony O'Neill. Jest wnukiem pisarza Eugene'a O'Neilla[5].

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Christopher Chaplin urodził się 8 lipca 1962 r. w Clinique de Mont Choisi w Lozannie w Szwajcarii[6][7]. Jest najmłodszym dzieckiem aktora filmowego Charliego Chaplina i jego czwartej żony Oony O'Neill[8].W 1977 kiedy Christopher miał 15 lat zmarł jego ojciec na udar w wieku 88 lat. Christopher od najmłodszych lat uczył się gry na fortepianie u Irene Denereaz w Vevey, a następnie zamieszkał w Londynie gdzie w wieku 21 lat rozpoczął karierę aktora filmowego[9][10].

Kariera filmowa

[edytuj | edytuj kod]

Christopher zadebiutował w filmie fabularnym rolą Iwana w komedii Gdzie jest Parsifal? (org.Where is Parsifal?) (1983), pokazany w sekcji Un Certain Regard na Festiwalu Filmowym w Cannes] w 1984 oraz zagrał rolę Jacques’a Sette’a w telewizyjnym miniserialu Charlesa Jarrotta Do zobaczenia (org.Till We Meet Again) opartym na tytułowej powieści Judith Krantz[11]. W historycznym filmie biograficznym Śmierć ucznia (org.Death of a Schoolboy) w reżyserii Petera Patzaka, film opowiada o życiu 17-letniego Gavrilo Principa, Christopher wcielił się w rolę Trifco[12][13] i zagrał w filmie reżyserii Franza Kafki Jaromila Jireša Labirynt (1991)[14]. Następną rolę Christopher zagrał w historycznym filmie Johna Glena Kolumb odkrywca (oryg. Christopher Columbus: The Discovery), wydanym z okazji 500. rocznicy z podróży żeglarza Krzysztofa Kolumba. Film ten otrzymał nagrodę krytyków Amerykańskiego Instytutu Filmowego w 1992 roku. W tym filmie Christopher Chaplin zagrał Rodrigo de Escobedo, hiszpańskiego notariusza królewskiego, sekretarza floty Kolumba i dowódcy fortu La Navidad[15]. W 1994 we francuskim filmie drogi z epoki Szlak telegraficzny (org.La Piste du télégraphe) w reżyserii Liliane de Kermadec Chaplin zagrał Johna u boku rosyjskiej aktorki Jeleny Safonowej[16][17][18][19],.

W dramacie historycznym Agnieszki Holland Całkowite zaćmienie (Total Eclipse)(1995) zagrał francuskiego poetę Charlesa Crosa[20][21][22],. Christopher Chaplin podjął się stworzenia własnego filmu, napisał scenariusz do krótkometrażowego filmu pt.Je suis le Ténébreux. Reżyserami filmu byli Christopher Chaplin oraz Georg Taylor. Film ten zdobył I miejsce na festiwalu na VIFF Vienna Independent Festival w Wiedniu w 2017 oraz zdobył Złotą Statuetkę jako najlepszy film experymentalny[23].

Kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Od 2005 roku Christopher Chaplin rozpoczął pracę twórczą muzyczną i kompozytorską w różnych odmianach muzyki. Napisał utwory muzyczne dla kilku europejskich projektów teatralnych i skomponował orkiestrowe utwory wieloczęściowe, takie jak „Kwartet smyczkowy nr 1” i „Scratch the Surface”[24][25] oraz skomponował utwory muzyki eksperymentalnej w tym w także z różnych odmian muzyki elektronicznej. W 2009 roku nawiązał współpracę z wiedeńską wytwórnią muzyki elektronicznej „Fabrique Records”. We współpracy z muzykiem Thomasem Pötzem „Kavą” stworzyli album muzyczny „Seven Echoes” wydany w 2010 roku. Muzyk Hans-Joachim Roedelius zaprosił Christophera do wzięcia udziału w sesji na żywo pt. „Late Junction” dla BBC Radio 3. Dzięki współpracy artystów powstał album „King of Hearts” , wydany w 2012 roku[26]. Christopher zainspirowany tekstem z XVI wieku w którym opisano alchemików, astrologów, czarownice i pogan z włoskiego historycznego miasta Bolonii. Na podstawie tej fascynacji stworzył muzykę eksperymentalną, utwory tej muzyki znajdują się w jego debiutanckim albumie „Je suis le Ténébreux”. Kolejny solowy album „Paradise Lost” opartym na epopei Johna Miltona wydanej w 1967 roku, Chaplin współpracował z amerykańskim wokalistą i poetą Leslie Winerem oraz brytyjskim tenorem Nathanem Vale. W czasie kariery muzycznej współpracował z zespołami i muzykami: niemieckim Hansem-Joachimem Roedeliusem , irlandzkim projektem muzycznym „Stereo Hypnosis”. Z irlandzkim projektem muzycznym „Stereo Hypnosis” Christopher Chaplin zagrał na kilku koncertach na syntezatorach i instrumentach elektronicznych. Wspólny pomysł nagrania improwizacji wykonanych na żywo zaowocował powstaniem albumu muzycznego „BJARMI” który został wydany na płycie w 2019r[27]. W Polsce Christopher Chaplin zagrał swoje utwory w 2019 na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej i Sztuk Wizualnych Mózg Festival w Warszawie. Christopher Chaplin wykonał swoje utwory muzyczne z wizualizacją na ekranach wykonaną przez duet artystów Luma Launisch - Astrid Steiner oraz „Launisch” - Florian Launisch[28], w 2023 wystąpił na scenie 25 Międzynarodowych Prezentacji Multimedialnych „Ambient Festival”[29]. W 2024 Christopher Chaplin wydał swój pierwszy album koncertowy „Patriachs Live”, nagranie jego występu na żywo 14 lutego 2023 w klubie Rhiz w Wiedniu[30].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Seven Echoes – Christopher Chaplin, „Kava” (Thomas Pötz) (2010, Fabrique Records)
  • King of Hearts – Christopher Chaplin, Hans-Joachim Roedelius (2012, Sub Rosa)
  • Je suis le Ténébreux – Christopher Chaplin (2016, Fabrique Records) – (z Hans-Joachim Roedelius, Christine Roedelius, Judith Chemla, Claudia Schumann, Pino Costalunga)
  • Deconstructed (Remix EP) – Christopher Chaplin (2017, Fabrique Records) – album zawiera remixy: Tim Story, Jana Irmert, Peter Zirbs, <tfo>
  • Triptych in Blue – Hans-Joachim Roedelius, Christopher Chaplin, Andrew Heath (2017, Disco Gecko Recordings)
  • Paradise Lost – Christopher Chaplin (2018, Fabrique Records) – przy współpracy z Leslie Winer, Nathan Vale
  • BJARMI – Christopher Chaplin, Stereo Hypnosis (2019, Fabrique Records)
  • M – Christopher Chaplin (2020, Fabrique Records) – przy współpracy z Finley Quaye, Aurelia

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
  • Patriachs Live – Christopher Chaplin (2023, Fabrique Records)

Remixy

[edytuj | edytuj kod]
  • "Slippery Forces" – Boz Boorer (2012, Fabrique Records)[31]
  • "Virtue" – Loretta Who (2016, Fabrique Records)

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • "Enosh" – (2020, Fabrique Records)
  • "Jared" – (2021, Fabrique Records)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ FABRIQUE RECORDS. Fabrique. [dostęp 2016-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-2)].
  2. ↑ MMiFF: After Film Events 2013. [dostęp 2016-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-2)].
  3. ↑ David Robinson: Chaplin. Sein Leben, seine Kunst. Zürich: Diogenes, 1989, s. 685. ISBN 3-257-01806-1. (fr.).
  4. ↑ Catherine Saint-Martin: Charlot/Chaplin, ou, La conscience du mythe. Té.Arte, 1987, s. 121. ISBN 978-2-9500717-1-2. (fr.).
  5. ↑ Jerry Epstein: Remembering Charlie: the story of a friendship. Clio Press, 1989-01-01, s. 339. ISBN 978-1-85089-351-6. (ang.).
  6. ↑ Kenneth Schuyler Lynn: Charlie Chaplin and His Times. Simon and Schuster, 1997. ISBN 978-0-684-80851-2.
  7. ↑ Comic actor Charlie Chaplin holding his week-old son Christopher at.... Getty Images, 2010-09-21. [dostęp 2020-06-26]. (chiń.).
  8. ↑ Celebrating 125 years of Charlie Chaplin: The actor-director's life spent off camera. News18, 2014-04-16. [dostęp 2020-06-26].
  9. ↑ Brian Mills: 101 Forgotten Films. Oldcastle Books, 2010-10-21-10, s. 3. ISBN 978-1-84243-390-4.
  10. ↑ Festival de Cannes: Where Is Parsifal?. festival-cannes.com. [dostęp 2009-06-25].
  11. ↑ George Batista Da Silva: Charles Chaplin. Clube de Autores, 2008-09-03, s. 25. PKEY:90134199. (hiszp.).
  12. ↑ Filmkunst. Österreichische Gesellschaft für Filmwissenschaft, Kommunikations- und Medienforshung, 1995, s. 54. (niem.).
  13. ↑ 45. W: Wochenpresse. Kurier-zeitungsverlag und Druckerei, listopad 1990, s. 63. (niem.).
  14. ↑ The Rough Guide to Film. Rough Guides Limited, 2007-09-27, s. 257. ISBN 978-1-84836-125-6.
  15. ↑ David Willman: Christopher Columbus Sails Right Past Bankruptcy. Los Angeles Times, 1992-05-06. [dostęp 2010-10-09].
  16. ↑ Claude-Marie Trémois: Les enfants de la liberté: le jeune cinéma français des années 90. Seuil, 1997, s. 35. ISBN 978-2-02-032309-3. (fr.).
  17. ↑ Carrie Tarr, Brigitte Rollet: Cinema and the Second Sex: Women's Filmmaking in France in the 1980s and 1990s. A&C Black, 2001-11-01, s. 270. ISBN 978-0-8264-4742-5.
  18. ↑ Positif. T. 407-412. Nouvelles éditions Opta, 1995, s. 58. (fr.).
  19. ↑ Janis L. Pallister, Ruth A. Hottell: Francophone Women Film Directors: A Guide. Fairleigh Dickinson Univ Press, 2005, s. 151. ISBN 978-0-8386-4046-3.
  20. ↑ Jacob Levich: The Motion Picture Guide 1996 Annual: The Films of 1995. CineBooks, 1996, s. 307. ISBN 978-0-933997-37-0.
  21. ↑ Cinéma Gay - Un siècle d'homosexualité sur grand écran. Editions Publibook, 2006, s. 318. ISBN 978-2-7483-8799-5. (fr.).
  22. ↑ Paolo Mereghetti: Il Mereghetti: dizionario dei film 2002. Baldini & Castoldi, 2001, s. 1601. ISBN 978-88-8490-087-6.
  23. ↑ Je suis le ténébreux. m.imdb.com. [dostęp 2024-08-12]. (ang.).
  24. ↑ Christopher Chaplin. digitalinberlin.de. [dostęp 2024-08-15]. (ang.).
  25. ↑ The 5 Parts of Scratch The Surface - Part 3. soundcloud.com. [dostęp 2024-08-15]. (ang.).
  26. ↑ Je suis le Ténébreux. bandcamp.com, 2016-10-21. [dostęp 2024-08-12]. (pol.).
  27. ↑ Marcin Kozicki: Stereo Hypnsosis & Christopher Chaplin :: BJARMI (recenzja). stacjaislandia.pl. [dostęp 2024-08-12]. (pol.).
  28. ↑ 07.11. POGŁOS. mozg.pl. [dostęp 2024-08-12]. (pol.).
  29. ↑ Tomasz Stasiński: Gorlice. 25. jubileuszowy Ambient Festiwal przeszedł do historii. halogorlice.info, 2023-07-10. [dostęp 2024-08-12]. (pol.).
  30. ↑ LIVE: Christopher Chaplin (UK) PATRIARCHS (enhanced). rhiz.wien. [dostęp 2024-08-13]. (ang.).
  31. ↑ Record Store Day 2014: All 608 exclusive releases revealed!. Official Charts. [dostęp 2026-05-19].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Christopher_Chaplin&oldid=74700696”